دلواپسان آمریکا همچنان در کمین برجام

این رسانه ادامه داد: دو روز بعد خبرگزاری رویترز هم بر مبنای گزارش مؤسسه مطالعاتی علم و امنیت بین المللی مدعی شد که کشورهای امضاکننده برجام، ایران را از برخی تعهدات این کشور در چارچوب برجام معاف کرده اند. از جمله این معافیت ها، نگهداری مقادیری اورانیوم غنی شده با خلوص پائین در تاسیسات هسته ای این کشور است که از حد مقرر در برجام تجاوز می کند.
در واکنش به این گزارش، سخنگوی وزارت امور خارجه آمریکا تاکید کرد که هیچ معافیتی به تهران داده نشده و این کشور به تمام تعهدات خود طبق توافق هسته ای پایبند بوده است. پیش تر نیز خبرگزاری آسوشیتدپرس در گزارشی مدعی شده بود که به سندی مرتبط با توافق هسته ای ایران دست یافته که نشان می دهد با تسهیل محدودیت های کلیدی، در اندکی بیش از یک دهه دیگر مدت زمان موردنیاز برای دستیابی ایران به غنی سازی در مقیاس صنعتی نصف خواهد شد.
تکذیب دریافت معافیت های خاص از سوی ایران توسط مقام های آمریکایی؛ موسسه ISIS را به واکنش وادشت.
در این گزارش آمده است:’ ما هفته پیش نتایج مطالعه ای را درباره یک سری معافیت ها در خصوص محدودیت های توافق ایران، یا همان برنامه جامع اقدام مشترک که کمیسیون مشترک برجام آن را پیش از ‘روز آغاز’توافق تصویب کرده بود، منتشر کردیم. انتشار آن مقاله، واکنش های فراوانی را از سوی رسانه ها و همچنین کارشناسان به دنبال داشت. البته جای هیچ تعجبی نیست که موافقان و مخالفان برجام واکنش های متفاوتی به محتویات این مقاله و مسائلی که در آن برملا شده بود، از خود نشان دادند.
موافقان برجام، گزارشِ ما را غلوآمیز خواندند، اما از سوی دیگر، مخالفان برجام از آن گزارش استفاده کردند تا عقیده ی خود را مبنی بر این که برجام از همان ابتدا توافقی معیوب بوده است، به کرسی بنشانند.
شایان ذکر است که برخی از سخنگویان دولتیِ آمریکا در پاسخ به سؤال های خبرنگاران در این خصوص، از واژه ‘استثنائات’ به جای ‘معافیت ها’استفاده کردند این در حالی بود که وقتی یکی از ما – پیش از انتشار گزارش هفته پیش مان – از برخی از همین مقامات دولتی پرسیده بود که در این گزارش از واژه ‘معافیت’ یا ‘استثنائات’استفاده کنیم، مقامات دولتی به وی گفته بودند که در همه جای گزارش تان حتماً از واژه معافیت ها به جای استثنائات، استفاده کنید.
یکی از استدلال های قابل تأمل از سوی برخی از کارشناسان این بود که چرا ما در گزارشِ خود، به سرّی بودن روند تصمیم گیری درباره این معافیت ها اعتراض کرده ایم، زیرا به عقیده این کارشناسان، محرمانه بودن روند تصمیم گیری ها در توافقات کنترل تسیلحاتی، امری کاملاً معمول و قابل انتظار است.
این در حالی است که علت اصلی اعتراض ما این بود که دولت باراک اوباما، رییس جمهور آمریکا، بارها به مردم وعده داده بود که در خصوص برجام شفافیت بی سابقه ای را اعمال خواهد کرد، که البته چنین نشد. در هر صورت، ما از این که بسیاری در جامعه کنترل تسلیحاتی (در آمریکا) مساله سرّی بودن آن اقدامات را پیرامون معافیت های مربوط به برجام کم اهمیت جلوه می دهند، دلسرد شدیم، زیرا جامعه کنترل تسلیحاتی مدت های مدیدی است که در چارچوب باز بودن دولت (آمریکا) تلاش می کند.
توافق ایران، توافق بین المللیِ بی سابقه ای است که در قطعنامه شورای امنیت سازمان ملل گنجانده شده و پیامدهای گسترده ای برای امنیت آمریکا، خاورمیانه سراسر جهان دارد. ایران کشوری است که ناقض پادمان های آژانس بین المللی انرژی اتمی بوده و به تولید سلاح های هسته ای نزدیک شده بود و لذا این کشور باید تحت بازرسی های موشکافانه ی مضاعف و مراقبت های دقیق تر قرار گیرد. صرفاً به این علت که ایران با توافق هسته ای موافقت کرده است، نباید به این معنا باشد که این کشور سزاوار محرمانه نگه داشتن مسائل مربوط به برجام است.
به عقیده ما، هرچه مسایل پیرامون برجام و نحوه ی تصمیم گیری و اجرای معافیت های اِعمال شده، شفاف تر و روشن تر باشد، اجرای این توافق بهتر و آسان تر انجام خواهد شد. از سوی دیگر، اگر برخی از مسائل، مخفی نگه داشته شود، پس از آن که خبرنگاران یا سایر منابع آن ها را برملا سازند، حالت ناخوشایندی پیدا می کند که باعث می شود دولت آمریکا در قبال مسائل برملاشده به حالت تدافعی و انفعالی بیافتد. این در حالی است که اگر این مسایل از همان بدو امر، برای همه با شفافیت و روشنی بیان می شد، دیگر نیازی به موضع گیری های دفاعی دولت آمریکا در قبال آن نبود. محرمانه نگه داشتن این موضوعات این سؤال را مطرح می کند که چه امتیازاتی را دولت آمریکا در خفا به ایران داده است که تاکنون برملا نشده است. در ضمن، این مخفی کاری ها به صورت بالقوه، مسیر را برای امتیاز دادن های بیشتر به ایران در آینده هموار می سازد.
ما و چندین کارشناس و روزنامه نگارِ دیگر کماکان به دنبال آن خواهیم بود که اطلاعات هرچه بیشتری را درباره این توافق برملا سازیم. از این رو، بر پاسخگو بودنِ بیش از پیشِ مقامات دولتی (آمریکا) اصرار می ورزیم. ما بر این عقیده ایم که دولت آمریکا باید اطلاعات به مراتب بیشتری را در خصوص شرایط اجرای برجام در اختیار مردم بگذارد.
آمریکا باید اصرار بورزد که با هیچ معافیتِ دیگری توسط کمیسیون مشترک برجام موافقت نخواهد کرد، مگر آن که تمام تصمیمات و همچنین اصولی که آن تدابیر برپایه ی آن اصول، اتخاذ شده است، به صورت کاملاً علنی و شفاف برای مردم توضیح داده شود. اگر چنین نباشد، آنگاه نقش دولت آمریکا به عنوان پرچمدار اجرا و اعمال قدرتمند این توافق، زیر سؤال خواهد رفت.
منبع: پایگاه اینترنتی فرارو / ۱۹ شهریور ۹۵