چهاردهم مهر در آینه تاریخ معاصر ایران

مهم ترین رویدادهای تاریخ معاصر در این روز، به شرح زیر است:

۱۴ مهر ۱۳۵۹

ستاد پشتیبانی و امداد جنگ برای کمک رسانی ویژه به مردم منطقه های بمباران شده و آسیب دیدگان از جنگ به فرمان امام خمینی ایجاد شد.

۱۴ مهر ۱۳۵۷

امام خمینی پس از ورود به پاریس در دهکده ی نوفل لوشاتو اقامت گزید. نخستین موضع گیری امام این بود که اگر دولت فرانسه کمترین محدودیتی در راه فعالیت های ایشان علیه رژیم پهلوی ایجاد کند، این کشور را ترک خواهد کرد.

۱۴ مهر ۱۳۴۹

محمدرضا پهلوی به هنگام گشایش دوره ی بیست و دوم مجلس شورای ملی گفت که نیروهای مسلح ایران برای رویارویی با هر رویدادی در منطقه تقویت می شوند.

۱۴ مهر ۱۳۴۶

بیست و دومین دوره مجلس شورای ملی آغاز به کار کرد. فعالیت این مجلس تا ۹ شهریور ۱۳۵۰ادامه داشت.

۱۴ مهر ۱۳۴۲

دوره ی چهارم مجلس سنا پس از ۲ سال تعطیلی آغاز شد. این دوره از مجلس در چهاردهم مهر ۱۳۴۶ هجری خورشیدی پایان یافت.

۱۴ مهر ۱۳۴۱

لایحه ی انجمن های ایالتی و ولایتی شامل ۹۲ ماده و هفت تبصره، در هیات دولت تصویب شد. از جمله بندهای این لایحه، حذف قسم به قرآن برای نمایندگان و حذف قید اسلام برای انتخاب شوندگان بود.

۱۴ مهر ۱۳۳۰

محمد مصدق نخست وزیر وقت در صدر هیاتی برای شرکت در جلسه ی شورای امنیت سازمان ملل، راهی نیویورک شد.

۱۴ مهر ۱۳۲۸

کنگره ی آمریکا لایحه ی اختصاص ۲۷ میلیون دلار کمک نظامی به ایران، کره جنوبی و فیلیپین را به تصویب رساند.

۱۴ مهر ۱۳۲۶

به موجب پیمانی که میان ایران و آمریکا بسته شد، فعالیت میسیون نظامی آمریکا در وزارت جنگ و تمام واحدهای ارتش گسترش یافت. این پیمان زمینه ی افزایش تعداد رایزنان نظامی آمریکا در ایران را فراهم ساخت.

۱۴ مهر ۱۳۱۸

رییسان نیروهای سه گانه ی انگلیس به کابینه ی این کشور آگاهی دادند که دولت شوروی با فرستادن نیروی زرهی و هواپیما به تقویت پایگاه هایش در امتداد مرزهای خود با ایران و ترکیه مشغول است.

۱۴ مهر ۱۳۰۵

رضا خان دستور داد که هر هفته کنفرانسی در مدرسه ی نظام درباره ی مسایل نظامی جهان به صاحب منصب های ارتش آموخته شود. مسوولیت تدریس به میرزا ابوالحسن فروغی رییس مدرسه ی دارالمعلمین واگذار شد.

۱۴ مهر ۱۳۰۲

سرپرسی لورن وزیر مختار انگلیس در تهران به وزارت امور خارجه ی کشورش نوشت:«جو تغییر دولت وجود دارد، اما انتظار ندارم که این تغییر در آینده ی نزدیک انجام پذیرد. نظر همگانی این است که رضاخان وزیر جنگ، نخست وزیر خواهد شد.»