خجالتی بودن کودکان یک عادت است

هر فرزندی که متولد می شود دارای خصوصیات ارثی از والدین است ولی بعضی خصوصیات اکتسابی است مانند این که با تربیت خانواده و در ارتباط با جامعه به دست می آورد .

خجالتی بودن کودکان می تواند یک عادت باشد ، والدین می توانند این عادت را از کودک خود و از دوران کودکی سلب کنند. البته این موضوع از فرهنگ اسلامی- ایرانی جامعه مانیز سرچشمه می گیرد . با توجه به این که جامعه ما دارای فرهنگ اسلامی است و حجب و حیا در خانواده ها نسبت به یکدیگر و نیز در جامعه در روابط اجتماعی وجود دارد این عادت در کودکان و بزرگسالان شکل می گیرد.

معمولا والدینی که کودکان خود را خجالتی بار می آورند ، این خصلت از تربیت والدین سرچشمه می گیرد و یا این که کودک به دلیل تک فرزند بودن و یا کم حضور داشتن در جمع ، از فامیل و خانواده خود خجالت می کشند و نمی تواند محبت خود را به گونه ای بیان کند .

خجالتی بودن گاهی می تواند ارثی باشد ، بدان معنا که والدین خجالتی آنرا به فرزند خود نیز منتقل کنند . نباید از این خصلت کودکان ترسید ویا با بد اخلاقی و ناراحتی آنها را از انجام این کار بر حذر داشت ؛ بلکه می توان کودکان را با خوشرویی و آوردن در جمع و آشنا کردن با دیگر کودکان فامیل از این موضوع دور کرد .

والدین نباید بیشتر وقت خود را در کنار فرزندان خود بگذرانند بلکه باید آنان را بیشتر در جمع قرار دهند ، زیرا در اینصورت انس زیاد کودک با والدین بیش از ارتباط وی با دیگران برای آنها معنا می یابد . این مسئله باعث می شود که عادت خجالتی بودن بر کودکان غالب شده و به طرف دوستان خویش نروند .

خجالت یک احساس است که بر اثر کودکی و جاهلیت زمان کودکی حاصل می شود ، چون کودک به اندازه کافی رشد نکرده تا خود متوجه این عادت نابجا شود که خجالتی بودن برای او نفعی در بر ندارد و می تواند با دوستان ویا بستگان ارتباط داشته باشد ، این موضوع می تواند شامل مرور زمان شود .

ارتباط والدین کودک با یکدیگر ، تربیت کودکان برای حضور در جمع و معاشرت بیشتر با دوستان ، بزرگ شدن کودک و رسیدن به نوجوانی و فهمیدن این موضوع که خجالتی بودن یک عادت است ، می تواند در از بین بردن خجالت موثر واقع شود.

نگار قدیمی