قطب های تمدن : در آن سوی فقر و ناداری و بروی قله ثروتمندی

 جارپرس:گزارش اخیر کمیسیون اروپایی در خصوص پیشرفت اجتماعی و اشتغال حاکی است:انشعاب اقشار اجتماعی در اروپا جنبه فاجعه باری بخود گرفته و بطور خطرناک باز هم رو به افزایش است. اما در جهان بقیه نیز شکاف وحشتناک میان اقلیت پول‌داران و اکثریت نادارها افزایش می‌یابد.

موضوع این نابرابری جهان شمول برسم معمول در همایش اقتصادی «داوس» بررسی می‌شود که هر سال برگزار می شود. این دفعه مقاله «ژوزف اشتیگلیتز» اقتصاددان آمریکایی و دارنده جایزه نوبل منتشره در «نیو یورک تایمز» توجه همه را بخود جلب کرده که بعنوان نمونه به موقعیت اجتماعی – اقتصادی در آمریکا اشاره کرده به این نتیجه می‌رسد که «نابرابری، پیشرفت را خفه می کند». بر اثر این ،«آرزوی آمریکایی مبنی بر امکان مبادله کار سرسختانه به زندگی خوب» آهسته آهسته از بین می‌رود.

عضو اتحادیه بین‌المللی اقتصاددانان «ایگور دیدنکو» از روسیه به نوبه خود از نوشته‌های همتای آمریکایی حمایت کرده به اتحادیه اروپا اشاره می‌کند که در آنجا رسم بود که نعمات اجتماعی بین همه اعضای جامعه تقسیم می‌شدند و این مدل اروپایی در طول دوره طولانی به منزله الگوی ایده‌آل تلقی می شد.این کارشناس به «صدای روسیه» گفت:

موقعیت کنونی در فرانسه و بویژه در جنوب اروپا ،در اسپانیا و ایتالیا نشان می‌دهد که در شرایط حاضر پیاده کردن این مدل در آنجا دور از واقعیت می بود. درست است که بخش اکثر محصول ملی را عده کثیری تأمین می کنند. آنها آماده اند مقداری از درآمدهای خود را به دیگران بسپرند،اما نه در شرایطی که مالیات ماخوزه از درآمد شان به ۷۵ درصد برسد.

نابرایری درآمد ها و رفاه اقشار متفاوت جامعه به معنای بروز کندی در پیشرفت اقتصادی و خطر پیدایش درگیری‌های اجتماعی است. راه حل لیبرال مساله نابرابری درآمدها یعنی اینکه که باید به همه امکان حد اکثر دسترسی به نیات شان داده شود و اگر نتوانند خود را بقدری که حساب داشتند تأمین کنند گناه خود اشان بوده و دولت – بی تقصیر.در عین حال در سراسر جهان دیدگاه دیگری رایج شده که تعدیل درآمدهای پول‌دار ها و ناداران را در نظر دارد. این امر نه برای فقیران لازم است که چیزی ندارند که از دست بدهند بلکه برای خود ثروتمندان ضرورت دارد

لیکن این مساله هنوز هم از حل خود دور بوده و جهانیان در تجسس نسخه جدیدی برای درمان این بیماری کهنه هستند.