احداث بیمارستان شهرداری؛بلی یاخیر،کدامیک؟

در روزهای آخرسال ۹۳ محمد باقر قالیباف شهردار تهران با تصویری زنده که از طریق سامانه اتوماسیون اداری پخش می شد، ضمن تبریک سال نو از خانواده شهرداری تهران خواست که نظر موافق یا مخالفشان را در مورد احداث بیمارستان اختصاصی شهرداری تهران اعلام نمایند . از این رو مطالبی بعنوان کارمند رسمی شهراری تهران که موافق ساخت این بیمارستان هستم بیان می گردد:

شهرداری تهران در چندسال اخیر اعلام کرده است که استراتژی شهرداری تهران از نهاد خدماتی به نهاد اجتماعی برنامه ریزی شده است . همسو با این نگرش، بیمارستان نیز یک نهاد اجتماعی عام المنفعه برای بازگشت نعمت بزرگ تندرستی و درمان بیماری ها برای تداوم حیات و حفظ بقای انسانهاست.

بیمارستان مکانی است برای حمایت و جسمی و جان بیماران توسط منابع انسانی دانش آموخته و متخصص.

قطعا ساخت بیمارستان از سوی شهرداری تهران اقدامی مهم در راستای تحصیل توسعه پایدار و خدمتی اساسی به پرسنل شهرداری تهران و سایر اطفال ایران زمین تلقی می گردد.

*نباید از یاد ببریم لشکر شهرداری تهران در خدمات شهری و امور رفت و روب زباله وپسماند درگیر هستند. لذا همواره عواقب منفی بهداشت کار برسلامتی این کارگران گمنام برکسی پوشیده نیست. رفتگرانی ساکن در حاشیه های شهر، مردمانی از جنس باصطلاح «پایین شهری» که پاسی از شب با سوز سرما در کوچه پس کوچه های باریک و تاریک جان خود را با همت مردانه به نمایش می گذارند تا نظافت شهر چشم انداز مناسب تری داشته باشد و از هر زاویه ای تصویر انسانی از سیمای شهری تهران، این غول خفته در کوهپایه های البرز حاصل گردد . همانهایی که اثبات کرده اند : توان یافت نان شب زندگی را به همت غیرت و مردانه، حتی اگر برف و باران ببارد.

کاری آبرومندانه و معقول است تا احداث بیمارستان بستر ساز خدمتی گردد تا این کارگران و کارکنان به خدمات بهداشتی و سلامت افزا دسترسی داشته باشند و بپاس احداث بیمارستان از سلامت جسم و روح بهرمند شوند و همینطور سلامتی موجب توانمندی در عملکرد و انجام وظیفه می گردد.

*بارها مشاهده شده است که مراجعه کارکنان به سایر بیمارستانهای تخصصی کلانشهر تهران همواره با اتلاف وقت منجر شده است.

کارمندی یا کارگر رفتگری که باید در پشت میز منطبق با وظیفه سازمانی جهت ارائه خدمت به ارباب رجوع حضور داشته باشد، به همراه همسر وفرزندان خردسال در راهروهای بیمارستان به سرگردانی گرفتارشده است. این امر نیاز به مراجعه دوباره و کسب وقت از مسئولین اداره مربوطه دارد که امری خوشایند برای مدیران و سازمان نیست و پی آمد آن برداشت منفی از سوی عوامل اداری و مافوق را سبب می گردد.

* درعین حال همکاران شهرداری تهران با مراجعه به کلینیک های شهرداری با این مشکل مواجه شدند که بعضی از تخصص ها مورد نظر در کلینیک ها وجود نداشته یا اینکه به علت محدودیت در ساعت های خاصی از هفته در کلینیک ها حضور دارند. در تفسیر آن می توان گفت که ضمن هدر رفتن وقت کارکنان با این ترافیک سنگین شهر، چنانچه در صورت بروز مشکل برای بیماران بدلیل نبود گروه پرستاری امکان احیا و اقدامات درمانی وجود نداشته و بیمار تا انتقال به بیمارستان های مجاور درصورت در دسترس بودن آمبولانس مزید علت افزایش مشکلات درمانی بیمارخواهد بود و در جریان مداوای بیماران فرآیند نامناسبی را بوجود می آورد.

* از سوی دیگر دستاورد ساخت بیمارستان اختصاصی شهرداری تهران موجب تقویت انگیزه کارکنان شهرداری می گردد. احداث بیمارستان اختصاصی برداشت مثبت و رضایتمندی کارکنان از عاقبت همکاری در خانواده شهرداری تهران را به همراه دارد. کارکنان بعد از عمری تلاش که با سرمایه علمی بمدت ۳۰ سال جوانی و سرمایه برگشت ناپذیر عمر، از تشویش خاطر فاصله می گیرند و احساس آرامش روانی – روحی پایدار می نمایند.

داشتن بیمارستان اختصاصی، ارمغان بزرگی است برای همکاران بویژه کارگران خدمات شهری در صورت بیماری خود و فرزندانشان از عاقبت بخیری برخوردارهستند. باید تاکید کرد که این دلگرمی موجب تعهد سازمانی و افزایش همبستگی کارکنان و خانواده شهرداری تهران بعنوان بزرگترین کلانشهر خاورمیانه در اثربخشی اهداف شهرداری تهران و کارآمدی پرسنلی می شود.

* باید اذعان داشت با توجه به اینکه کشور عزیزمان ایران از کمبود فضای بیمارستانی رنج می برد و سرعت عمل در ارائه خدمات درمانی به بیماران عامل نجات مادران ، جوانان و فرزندان این آب وخاک است.

احداث بیمارستان ارائه خدمات درمانی- بهداشتی به عموم شهروندان تهرانی را میسر می سازد و سایر هموطنان ارجمند در اقصاء نقاط کشور نیز می توانند از این سرمایه سلامت محور و مهرورزی شهرداری تهران بهره مند شوند.که حاصل آن افتخاریست برای شهرداری تهران.

* در نگاه دیگر ارائه خدمات اساسی بهداشتی درمانی از طریق احداث بیمارستان اختصاصی شهرداری تهران، برداشت و ذهنیت مثبتی از مجموعه عملکرد شهرداری تهران را ببار می آورد. این سرمایه اجتماعی را باید اینگونه تحلیل نمود که در جهان امروز هیچ سازمان عام المنفعه ای نمی تواند به بقای خود ادامه دهد، مگر اینکه با محیط اجتماعی و جغرافیای زندگی خود در تعامل پایدار دوجانبه و چند جانبه باشد.

هیچگاه وزنه پر قدرت افکارعمومی و شاخص تعیین کننده ذهنیت مردم و شهروندان را نباید نادیده گرفت زیرا تصویر مثبت و عامل رضایتمندی برخلاف تخریب چهره موجب بقا و بهره وری سازمان است. بنابراین انعکاس تصویر مثبت در نزد افکار عمومی کلانشهر تهران و کشور ، دستاوری است پایدار و پشتوانه ای قابل اعتماد.

خیلی ارزشمند است و حتی موجب غرور و عزت که با هرگامی به عمران وآبادانی کشورمان هرگونه حرکت سازنده ای را انجام دهیم تا مردم از ثمرات آن برخوردارشوند.

منطقی است که اضافه کنم «شهر»آخرین کارگاه تمدن بشری است و به عبارتی «شهر» شرکت سهامی است که سهامدارانش، شهروندان آن مرز و بوم هستند.

در پایان باید گفت تاریخ به دست های سازنده و آبادگر ملک مردم با افتخار و برازندگی یاد کرده است و مردمانش با تحسین از آن آمرزش و ذکر گفته اند.

پاینده باد ایران زمین، و اراده دستان آبادگر این آب و خاک باستانی.

مهران حاتمی