شاگردان اش تیترهای بعدی را خواهند زد – مجید رضائیان

پویش روزنامه نگاری در ایران وجوه متفاوتی دارد که مهم ترین آن، اخلاق حرفه ای است. روزنامه نگاری کم رمق امروز ایران که چندی است از آسیب هایی رنج می برد برای بالندگی نیازمند تحقق اخلاق حرفه ای در پویش توأمان پژوهش و آموزش است.

به نظر چنین می رسد اساتیدی چون «حسین قندی» به دلیل آنکه از وجوه مختلف برخوردارند نمی توان تنها در یک عرصه آثار وجودی شان را ارزیابی کرد. حسین قندی با سبک خاص خودش غنای ویژه ای به ادبیات خبری ایران داد. توانایی بی مثال او در تنظیم خبر و مهم تر از آن لباس خبر یعنی مدیریت و ویراستاری، او را به صاحب سبک در ادبیات خبری تبدیل کرد. اما این دو مهم آن زمان خود را بیشتر نشان می دهد که به زیر پوست لبخندهای دائمی او، به اخلاق و انضباط حرفه ای او توجه کنیم. افزون بر این حسین قندی با تیترهایش شناخته می شد. سبک دوتیترها که به وسیله او در مطبوعات ایران ساری و جاری شد یادگاری است که همچنان در روزنامه نگاری ایران خود را نشان می دهد. قندی نسبت به ادبیات تیتر، جدای از خلاقیت پایبندی ویژه ای داشت تا جایی که در بسیاری از اتاق های تیتر که با او بودم دفاع جانانه اش از تیترها خاطراتی بس شیرین به جا گذاشته است. اما در همان حال وقتی استدلال می شد و تیتر باید تغییر می کرد، مجدد کار تیتر زنی جدید را آغاز می کرد و در این زمینه از هیچ کوششی فروگذار نمی کرد. خلاقیت و خلاقیت در تیترزنی حرف اول و آخر را در این تکنیک می زند و او راز تیترهای ماندگار را بخوبی فهمیده بود.

اینک نیک همه می دانیم نه هرم وارونه حسین قندی تنها می ماند و نه دوتیترهای ماندگارش که اگر در زمان حیات اش از خود برجای نهاد شاگردان اش تیترهای بعدی را در ادامه راه او خواهند زد.

*استاد دانشگاه و پژوهشگر ژورنالیسم