آن یکی پرسید اشتر را که هی…

فرهنگ، راهکارهای شایع موجه در یک جامعه است؛ برای رفع هرگونه نیاز راستین یا ناراستین. فرهنگ همواره نرم‌افزار است و تمدن شامل آن و سخت افزارهاست. به عبارت ساده‌تر فرهنگ آن چیزی است که مردم با آن زندگی می‌کنند. فرهنگ از آنِ مردم است. هر منطقه از هر کشوری می‌تواند فرهنگ متفاوتی با دیگر مناطق آن کشور داشته باشد. فرهنگ به وسیله آموزش، به نسل بعدی منتقل می‌شود؛ در حالی که ژنتیک به وسیله وراثت منتقل می‌شود. مثلاً گفتگو به زبان فارسی یک راهکار است بر رفع نیاز رو در رو سخن گفتن و زبان چینی راهکاری دیگر برای مردمانی دیگر برای رفع همین نیاز است.

فرهنگ، راه مشترک زندگی، اندیشه و کنش انسان در یک جامعه است. فرهنگ در بر گیرنده این موارد است:

۱. سازگاری کلی با نیازهای غریزی و فطری واقتصادی یا محیط جغرافیایی پیرامون؛

۲٫ سازمان مشترکی که برای فرونشاندن نیازهای اجتماعی و سیاسی که از محیط پیرامون برخاسته‌اند، پیدا شده‌ است؛

۳٫ مجموعه مشترکی از اندیشه‌ها و دستاوردها.

فرهنگ شامل هنر، ادبیات، علم، آفرینش‌ها، فلسفه و دین است. فرهنگ‌ها دارای عناصر بسیارند که بطور آمیزه و نامیزه معنایی در جامعه شناورند و درست از میان خودآگاه و ناخودآگاه هوشیاری اجتماعی عبور می‌کند. مردم برای تغییر فرهنگ خود لازم است زحمت زیادی بکشند. زیرا فرهنگ؛ خواهانِ مانایی است. در برابر فرهنگ، نافرهنگ است و عبارت است از آنچه جامعه با آن تعامل دارد ولی فرهنگ نیست. مانند اقلیم، آب و هوا، ژن، حوادث، وجود یا عدم وجود منابع طبیعی، سنت‌های الهی، بیماری‌ها و …

موضوع فرهنگ که همان نوع و سبک زندگی بشر است و در بیانات حضرت آیت الله العظمی خامنه ای مکرر بیان شده، امروزه از یک موضوع شیک تبدیل شده به یک مسئله راهبردی و حتی یک جنگ فرهنگی توسط مستکبران جهان برای بدست آوردن ذخایر کشورهای ضعیف و وسیله ای شده برای از بین بردن فرهنگ سرزمین‌های کهن؛ از کشورهای پیشرفته گرفته مثل ژاپن تا کشور های غیر پیشرفته مثل افغانستان به منظور نفوذ در این کشورها با ترویج سبک زندگی غربی که مروج فرهنگ خشم و شهوت منهای عقلانیت است.

این تفکر با روحیه تهاجمی خود با ترکتازی های خود به تاخت تمام خرده فرهنگ ها را به زیر یوغ خود می برد.

اینکه گفته شود که انجام کار فرهنگی می کنیم ولی در عمل شاهد آن هستیم که به سوی گرداب فرهنگ غربی می رویم که خود در حال غرق شدن در آن است این در حالت خوشبینانه اش نشان دهنده نا کارآمدی مشی فرهنگی دولتمردان ما می باشد.

موضوعی که در پروتکل های صهیونیستی یکی از راه های تسلط بر جهان است چون با ایجاد فرهنگ فساد، دیگر مثل شهید حججی ها که در راه آرمان خودشان فدا شوند را نخواهیم داشت؛ و نبود این افراد راه برای اشغال کشورهای ضعیف بسیار فراهم می شود.

راهی که در متون دینی ما با بیان سرگذشت بلعم باعورا که می خواست با ایجاد فساد در یک جامعه دینی به هدف شوم خود که برتری بر آن ها بود، برسد؛ یا در تاریخ اسلام می بینیم که جهان غرب برای جلوگیری از رشادت مسلمین و عقب نشینی آن ها از این تیغ بران که امروز هم همان برانی را دارد استفاده می کند.

آیا وقت آن نرسیده که از گذشتگان خود عبرت بگیریم؟!

امروز تاکید حضرت آقا به دولت محترم و تاکید دولت بر مرتفع کردن این نگرانی ها به مسوولین جای تامل دارد.وقتی گزارش عملکرد سالانه بعضی از مسئولین فرهنگی کشور را در نشریات می خوانیم ناخودآگاه این حکایت به ذهن می رسد که آن یکی پرسید اشتر را که هی و گفت هی، از کجا می آیی ای فرخنده پی ،گفت از حمام گرم کوی تو، گفت این پیداست از زانوی تو

محمد مهربان اوجائی