خداحافظ ای قهرمانان بی ادعا

به بیان رهبر معظم انقلاب، این جوانمردان برای نجات جان و مال هم‌میهنان خود، با شهامتی شگفت‌انگیز به درون آتش و آوار رفتند و جان خود را در خطر نهادند و خود را فدا کردند؛ قهرمانانی که امروز بر دستان مردم قدرشناس به سوی منزل ابدی تشییع می شوند.
پس از ۱۰ روز تلخِ انتظار، التهاب و تلاشی سخت برای برداشتن آواری سهمگین که در واپسین روز دیماه بر پیکر آتش نشانان از جان گذشته ساختمان پلاسکو فرود آمد، امروز پیکر این شهیدان مدافع جان و مال مردم در تابوت های سرخ بر فراز دست آنان راه به سوی ابدیت خواهد پیمود.
رهبر معظم انقلاب به این مناسبت و در پاسداشت اخلاص و جانفشانی این آتش نشانان در پیام خود تصریح داشتند که «خانواده‌های داغدار و همه‌ ملت ایران به این عزم و شهامت برخاسته از ایمان ببالند و صاحبنظران این پدیده را در تحلیل ها و محاسبات خود درباره‌ ایران و ایرانی مومن به حساب آورند. این حادثه از سویی غم‌انگیز و از سویی افتخارآمیز است. اینها شهیدان راه خدمت دشوار و انجام وظیفه‌ پر خطرند و هرگز فراموش نخواهند شد.»
در کنار قدرشناسی رهبر انقلاب از این جوانمردان شهید، مردم نیز پاسداشتی شکوهمند را از قهرمانان بی ادعای خود به عمل می آورند. اکنون بیش از هر چیزی میان مردم حس مسوولیت همگانی و احساسات آمیخته با عِرق ملی به چشم می خورد؛ تکاپویی که از نخستین ساعات فاجعه پلاسکو پیش از هر تفسیر دیگری باید آن را از منظر مشارکت جویی و همدلی ارزیابی کرد.
مردم ما خود را متعلق به سرزمینی می دانند که در سال های دفاع مقدس شاهد جانفشانی های بسیاری از جانب زنان و مردان این مرز و بوم بوده است. امروز پیکر قهرمانانی بر دست مردم تشییع می شود که یادآور همان سالیان ایثار و دلاوری برای وطن و دفاع از مردم و خاک میهنند؛ آتش نشانانی که از سر عشق و تعهد بی محابا بر آتش زدند تا حافظ جان و مال مردم سرزمین خود باشند.
نشستن غبار سالیان بر خاطرات رشادت ها در دفاع از مام میهن، این شبهه را برای برخی ایجاد کرد که آیا در این دوران هم نشانی از ایثار می توان یافت؟ و بی شک جان فشانی آتش نشانان خود پاسخی آشکار بر این پرسش بود. این حادثه با وجود تمام تلخی ها این واقعیت را نمودار ساخت که مردم ما در هر لباس و جایگاهی دارای حس مسوولیت پذیری و سپاسداری اند.
از رشادت و ایثار آتش نشانان تا تاثر و همدردی و تلاش ملت برای قدرشناسی از قهرمانان این فاجعه عیان ساخت که سرمایه اجتماعی به رغم تحولات نو به نو یا آسیب های گوناگون مدنی همچنان از فرهنگ ایرانی اسلامی تاثر می پذیرد و در برهه هایی اینچنین بارقه های امیدوارکننده اش را نمایان می سازد.
به رغم فضای غمبار این روزهای جامعه این امید بارور گشته که ما هم می توانیم برای مردم و میهنمان یک آتش نشان باشیم. به طور قطع در هر برهه ای و در برابر هر تهدیدی برای جان و مال و ناموس هموطنان، هر کدام از ما در مقام یک آتش نشان می توانیم تصویری از ایثار را بر ذهن تاریخ به ثبت برسانیم.
تداوم این تعهد ملی و حس مسوولیت همگانی هم در گرو این است که نه در تب و تاب لحظه های اینچنین که همواره یادآورِ جانفشانی این فرزندان غیور وطن باشیم. در این میان، وظیفه مسوولان هم پاسداری از این همدلی است تا نگذارند این شور و برانگیختگی به سردی گراید و به شایسته ترین نحو این مشارکت جویی و تکاپوی عاطفی و حساسیت های ملی را پاسخ دهند.
کوتاه سخن آنکه امروز نمادهایی از زنده بودن روحیه ایثار همچون بیرق هایی سرخ بر فراز دست های مردم قدرشناس ایران به اهتزاز درمی آید و مردم جوانمردانی را بدرقه و سلام می گویند که برآمده از بطن آنان و نشانه پابرجایی انسانیت، شهامت و از خودگذشتگی در این ملتند.

ایرنا