رهایی فلسطین؛ اولویت تغییرناپذیر جهان اسلام

به گزارش جارپرس به نقل از ایرنا، آغاز گر ششمین کنفرانس حمایت از انتفاضه فلسطین که امروز و فردا (سوم و چهارم اسفند ماه جاری ) در تهران برگزار می شود بیانات رهبر معظم انقلاب در محل اجلاس سران بود .
مقام معظم رهبری با بیان اینکه «هرگز نباید از اهمیت حمایت سیاسی از مردم فلسطین غافل بود که در جهان امروز از اولویت ویژه‌ای برخوردار است» بیان داشتند: «بحران های موجود در چندین کشور اسلامی منطقه موجب شده است تا حمایت از مساله‌ فلسطین و آرمان مقدس آزادی قدس کم‌رنگ شود. توجه به نتیجه‌ی این بحران ها به ما تفهیم می کند که قدرت های سودبرنده از آن کدامند.
ایشان تاکید کردند: آنانی که رژیم صهیونیستی را در این منطقه به وجود آوردند تا از طریق تحمیل یک درگیری طولانی‌مدت، مانع از ثبات و استقرار و پیشرفت منطقه شوند، اینک نیز در پسِ فتنه‌های موجود قرار دارند.
طی سال های گذشته مردم و مسوولان جمهوری اسلامی در اجلاس، گردهمایی و مراسم های گوناگون در صف نخست حمایت از مردم فلسطین قرار داشته اند. برگزاری این اجلاس با شعار «همه با هم، حمایت از فلسطین» صرف نظر از شرایط کنونی منطقه و فتنه گری های مورد اشاره رهبری از چند نظر دارای اهمیت است. نخست اینکه سال جاری میلادی یکصدمین سالگرد صدور «اعلامیه بالفور» و مصادف با هفتادمین سالگرد تقسیم فلسطین و همچنین همزمان با پنجاهمین سالگرد اشغال قدس است.
حدود پنج دهه از زمانی که آتش زدن مسجدالاقصی انگیزه ای برای همراهی دولت های اسلامی در جهت مقابله با اشغالگری جنایتکارانه صهیونیست ها و نیز تاسیس سازمانی منسجم در جهان اسلام ایجاد کرد، می گذرد و همچنان فلسطین اصلی ترین زخم بر پیکر خاورمیانه و همه جهان اسلام است.
در وضعیت کنونی شماری از دولت های عربی که خود را پیشگام مبارزه با اشغالگری صهیونیست ها دانسته و همچنان دفاع از فلسطینیان را در ویترین مواضع اعلانی خود نگاه داشته اند، در مسیری قرار گرفته اند که روز به روز زاویه آن با آرمان های فلسطین آشکارتر می شود.
سال ها پس از آنکه حکومت های سکولار غیرعربی چون پادشاهی ایران و جمهوری ترکیه راه همگرایی و هم پیوندی با رژیم صهیونیستی را در پیش گرفتند و اصلی ترین هدف مسلمانان جهان یعنی آزادسازی اولین قبله پیروان اسلام را در ازای منافع و به عبارتی مطامع خود نادیده گرفتند، اینک شماری از دولت های عربی که سال ها فریاد مبارزه با صهیونیست ها را سر می دادند، خود دست دوستی به سوی آنان دراز کرده اند.
شماری از دولت های عربی همچون حکومت آل سعود شوربختانه کار را از ارتباطات پنهانی به دیدار و گفت وگوهای آشکار رسانده و پشت پا زدن و چشم پوشی بر آرمان آزادی فلسطین را به صورت عینی معناکرده اند.
در واقع روندی که چند دهه پیش و پس از شکست ارتش های عربی در برابر صهیونیست ها آغاز شد و به شکل مذاکرات سازش با نقاط عطفی چون قرارداد اسلو (۱۹۹۳ میلادی) ادامه یافت، اینک به روابط رو به گسترش شماری از پایتخت های اسلامی با سران رژیم جعلی صهیونیستی منتهی شده تا مساله فلسطین به حاشیه رانده شود.
در سوی دیگر، رهبران رژیم اشغالگر قدس عزم خود را برای تشدید هر تنش یا بحرانی در منطقه جزم کرده اند به گونه ای که در بسیاری از صحنه های بحرانی جهان اسلامی می توان رد پایی از صهیونیست ها را دید. سران تل آویو بارها مواضع خود را در مورد بحران سوریه آشکار ساخته و حتی در نواحی ملتهب جهان اسلام چون عراق و سوریه با حمایت از گروه های تروریستی چون«جبهه النصره» و «داعش» بر آتش بحران دمیده اند.
از دید بسیاری از صاحبنظران، صهیونیست ها افزون بر تضعیف دولت های اسلامی، هدف کلان تری را از تشدید بحران در جهان اسلامی و همداستانی با شماری از حکومت های منطقه دنبال می کنند که این هدف همانا عادی سازی مساله اشغالگری و کنار زدن مساله فلسطین از اولویت جهان اسلام است.
تقلای صهیونیست ها اما فرجامی نخواهد یافت زیرا اینک مساله فلسطین دیگر مساله ای محدود به خاورمیانه و جهان اسلام نیست و همزمان با تلاش های انقلابی جمهوری اسلامی ایران برای احقاق حقوق فلسطینیان و احیا و تقویت آرمان قدس رها از اشغال، افکار عمومی جهان نیز با حساسیت به سرزمین اشغالی و تحولات آن می نگرد.
افزایش محکومیت اقدامات صهیونیست ها همچون شهرک سازی های در مناطق اشغالی از سوی دولت های اروپایی و حمایت تلویحی آمریکا از قطعنامه شورای امنیت سازمان ملل که اوایل دی ماه در این باره به تصویب رسید، نشان از ناگزیری رهبران غربی از توجه به حساسیت مردم کشورهای اروپایی و آمریکا به موضوع فلسطین دارد و این به معنای جهانی شدن این موضوع است.
در شرایط کنونی ایران همچنان در قامت سردمدار مبارزه با صهیونیسم جهانی، اهدافی فراتر از توقف شهرک سازی در مناطق اشغالی، شکستن محاصره و رفع اوضاع نابسامان مردم نوار غزه و کرانه باختری، تعیین تکلیف آوارگان فلسطینی و … را دنبال می کند و مبنای تلاش خود را بر تجدید اهمیت و اولویت مساله فلسطین در منطقه و جهان اسلام و در نهایت پایان کامل اشغال قبله نخست مسلمانان قرار داده است.