انتخابات؛ شفافیت شعار و صداقت در رقابت

به گزارش جارپرس به نقل از ایرنا ، عرصه سیاسی کشور طی روزهای مانده به انتخابات شاهد رقابت هایی است که بخش مهمی از آن روی بستر قواعد و هنجارهای قانونی و اخلاقی پیش می رود و در برابر، برخی بداخلاقی ها و ناراستی های انتخاباتی در کنار کنشگری ها و موضعگیری های غل و غش آمیز را شاهدیم.
در این فضا که گروه ها و جریان های ریشه دار و مردمی به دنبال پیشبرد برنامه های خود برای کسب بیشینه آرای شهروندانند، برخی از نامزدها یا حامیان آنان در نقاط گوناگون کشور بر مدار تخریب رقیبان، اهداف سیاسی خود را پی می گیرند. در این میان، شماری به شکلی برنامه ریزی شده با پرتاب تیرهای اتهام به سمت و سوهایی مشخص، در میان هیاهوگری و تحریک احساسات عمومی اهداف پیچیده ای را دنبال می کنند و تلاش دارند با ایجاد گرگ و میشی سیاسی به اغراض خود دست یابند.
همزمان، شماری از چهره ها و ائتلاف های سیاسی بدون کارنامه ای مشخص و تنها با انگشت نهادن بر مشکلات و چالش های موجود که ریشه ای ده ها ساله دارد، تنها به مناصب اجرایی کشور چشم دوخته و بدون هیچ راهکار یا چاره ای پا به عرصه انتخابات نهاده اند.
در این زمینه چند نکته لازم به بیان است؛
۱- انتخابات به معنای گزینش شهروندان بین اصلح و شایسته ترین نخبگان و رجال سیاسی است که قصد دارند نمایندگی خواست ها، مصالح، منافع و خیر عمومی آنان را در نهادهای انتخابی کشور را بر عهده گیرند. طبیعی است که شایسته ترین ها به ویژه در انتخابات ریاست جمهوری نامزدهایی هستند که از جامع ترین دریچه نگرش به مسائل کلان کشور، متعهدترین، کارشناسترین و خبره ترین افراد را برای مناصب اجرایی همراه خود ساخته و با برنامه هایی مشخص بر مبنای کارنامه ای روشن در مدیریت امور کشور، خود را در معرض رای مردم قرار می دهند.
۲- در انتخابات تنها سردادن شعار و وعده انتخاباتی دردی را دوا نمی کند بلکه ضروری است هرکدام از نامزدها برای تحقق شعارها و برنامه های خود، نقشه راه مشخص و راهکارهایی عملی را ارایه دهند. این در حالی است که برخی با طرح وعده هایی چون افزایش بیش از پنج برابر یارانه ها راهی برای کسب آرای مردم می جویند بی آنکه در واقعیت زمینه های تحقق این شعار و نیز پیامدهای آن را بازگو سازند. پس از طرح چنین وعده هایی بود که رییس کل بانک مرکزی و بسیاری از خبرگان اقتصادی، افزایش چشمگیر یارانه های نقدی را به معنای ایجاد تورم سرسام آور و متلاشی کردن نظام مالی و پولی کشور دانستند.
۳- در رقابت های انتخاباتی، نقد رویکرد رقیبان و برنامه های آنان نیازمند بیانی شفاف از موارد نقد و هدف آن است. این در حالی است که شماری از طریق مخدوش سازی و چنگ انداختن به سیمای مسوولان و مقامات نظام و دیگر چهره های سیاسی، تهییج افکار عمومی و خودنمایی تبلیغاتی را دنبال می کنند؛ رویه ای که تناقضی آشکار با شفافیت و صداقت انتخاباتی داشته و تنها تعبیری که می توان از آن داشت قدرت طلبی به هر شیوه و طریقه ممکن است.
۴- شفافیت و صداقت در انتخابات از ارایه برنامه ها و راهکارها تا نقد رقیبان از مهمترین ضرورت های رفتار انتخاباتی است. به رغم نبود قوانین مشخص در زمینه شفافیت منابع مالی نامزدهای انتخاباتی که از دستورهای بررسی مجلس دهم طی ماه های گذشته بوده، ضروری است نامزدها پاسخگوی دخل و خرج های انتخاباتی خود بوده و همین مشی را در حوزه سیاسی- تبلیغاتی به کار بندند. در این میان ناظر نهایی صداقت چهره ها و گروه های سیاسی در رقابت های پیش روی مردم خواهند بود که شایسته ترین ها را با معیاری چون راستی و شفافیت به عنوان منتخب خود در راس دستگاه اجرایی کشور قرار خواهند داد.