دیدار «نوۀ بیست و دوم مولانا» با رئیس جمهوری

به گزارش جارپرس به نقل از ایرنا از فیسبوکˈپرویز اسماعیلیˈ معاون ارتباطات دفتر ریاست جمهوری، خانم ˈاسین چلبیˈ نوه بیست و دومِ ˈجلال الدین محمد بلخیˈ (معروف به مولوی) مثنوی سرای بی همتای ایرانی است که به عنوان میهمان ویژه در مراسم حضور داشت و با روحانی نیز صمیمانه گفت وگو کرد. نواده مولانا که از نسل بیست و دوم اوست، در بیان برخی واژه ها ته لهجه زیبای فارسی داشت و البته اهل ادب و فرهنگ بود. پس از درخواست؛ خانم ˈاسین چلبیˈ کنار کارت دعوت را به احترام همه ایرانیان امضا کرده است.

———————————————–

بعد از تحریر: جلال الدین محمد بلخی معروف به مولوی، مولانا، بلخی و ملای رومی؛ نام کاملش «محمد بن محمد بن حسین حسینی خطیبی بکری بلخی» بوده است. مولوی در بلخ که از بلاد خراسان قدیم بوده متولد شد و به همین جهت خود را اهل خراسان به حساب می آورد و چون مدت زیادی را در قونیه – دیار روم شرقی آن زمان – زیست، به «ملای رومی» نیز معروف شده است.

مولوی در ششم ربیع الاول سال ۶۰۴ هجری قمری به دنیا آمد و در پنجم جمادی الثانی ۶۷۲ قمری در قونیه وفات کرد. زبان مادری او فارسی بود. شمس تبریزی دیگر شاعر پر آوازه ایرانی نیز در قونیه دفن است و مزار این دو چون زیارتگاهی برای مردم این منطقه به حساب می آید.

رئیس جمهوری کشورمان بارها در سخنرانی خود قونیه را نقطه پیوند فرهنگی دو ملت ایران و ترکیه خواند که تاریخ آن را مستحکم کرده است.

سرآغاز مثنوی با حکایت خواندنی و خیره کننده «نی» آغاز شده است که:

بشنو از نی چون شکایت می کند – از جدایی ها حکایت می کند

کز نیستان تا مرا ببریده اند – در نفیرم مرد و زن نالیده اند

سینه خواهم شرحه شرحه از فراق – تا بگویم شرح درد اشتیاق

هر کسی کو دور ماند از اصل خویش – باز جوید روزگار وصل خویش …

و این ابیات دلنشین از او هم به خاطرم آمد که تقدیم شما دوستان می کنم:

هـرکه اول بین بود اعمی بود – هـرکه آخر بین چه با معنی بود

چشـم آخربین تواند دید راست – چشم اول بین غرور است و خطاست

هـرکه آخربین تر او مسعودتر – هـر که اول بین تر او مطرودتر

هـرکه اول بنگرد پایان کار – انـدر آخر او نگردد شرمسار

حکم چون بر عاقبت اندیشی است – پادشـاهی، بنده درویشــی است

… و چه زیبا آموزه ای دارد این مولانا که «پادشاهی، بندۀ درویشی است»