انتخابات پارلمان اروپا در آلمان آغاز شد

به گزارش جارپرس به نقل از ایرنا، انتخابات پارلمان اروپایی که شاید بتوان آن را بزرگترین و مهمترین انتخابات قاره اروپا از نظر وسعت و فراگیری نام برد،از روز پنج شنبه گذشته در هلند و انگلستان آغاز و در روز جمعه در کشورهایی همچون جمهوری چک و ایرلند ادامه یافت اما نتایج نهایی برگزاری آن در ۲۸ کشور عضو اتحادیه اروپا، امشب اعلام خواهد شد.

این انتخابات سراسری در قاره اروپا درحالی طی چهار روز برگزار شده است که دست اندرکاران همچنان از کاهش اقبال عمومی و مشارکت شهروندان اروپایی نسبت به آن نگران هستند و از سوی دیگر تلاش احزاب مخالف همگرایی اروپا برای راهیابی به این پارلمان و پیگیری مطالبات خود از درون این نهاد اروپایی به دغدغه اصلی سیاستمداران و مقام های دولتی تبدیل شده است.

در آلمان نیز همچون دیگر کشورهای اروپایی نگرانی از راهیابی نمایندگان احزاب مخالف از جمله حزب نوپای ˈگزینه جایگزین یوروˈ به پارلمان اروپایی موجب شد که دولتمردان از جمله صدر اعظم آنگلا مرکل، فرانک والتر اشتاین مایر وزیر امور خارجه و سران احزاب حاکم در طول مدت تبلیغات انتخاباتی با شدت بخشیدن به فعالیت های خود مردم را بیش از پیش برای حضور در این انتخابات تبلیغ کنند.

ˈمارتین شولتزˈ آلمانی به عنوان رییس فعلی پارلمان اروپایی و ˈژان کلود یونکرˈ نخست وزیر سابق لوکزامبورگ به عنوان دو تن از مطرح ترین نامزدهای این انتخابات که برای تصدی ریاست کمیسیون اروپایی رقابت بسیار سختی با هم دارند طی روزهای گذشته برای کشیدن هرچه بیشتر شهروندان اروپایی به پای صندوق های رای نقش بسیار مهمی ایفا کردند.

برغم اینکه نتایج غیر رسمی انتخابات برگزار شده در هلند نشان از شکست غیرمنتظره راست های افراطی دارد، اما به نظر می رسد گروههای تندروی ضد مهاجرت و ضد اروپا نسبت به انتخابات پیشین آرای بیشتری را از آن خود کنند.

در انگلستان نیز نتایج غیر رسمی نشان از اقبال رای دهندگان به حزب افراطی استقلال به رهبری نایجل فارایج دارد. این حزب خواستار خروج بریتانیا از اتحادیه اروپا و وضع مقررات بسیار سختگیرانه برای کنترل مهاجرت است.

در این پارلمان ۷۵۱ نفره اروپایی،کشورهای مختلف این اتحادیه به نسبت جمعیت خود کرسی هایی را به خود اختصاص داده اند که در این میان آلمان به عنوان پرجمعیت ترین کشور اروپا با ۹۶، فرانسه با ۷۴ و انگلیس با ۷۳ کرسی، بیشترین سهمیه را در میان کشورهای اروپایی به خود اختصاص داده اند.

شیوه رأی گیری در این پارلمان براساس ˈفهرست های بستهˈ است، به این ترتیب که به مردم جای انتخاب یک نامزد، به فهرست های انتخاباتی معرفی شده از سوی احزاب، ائتلاف و گروه ها رأی می دهند.

اولین دوره انتخابات پارلمان اروپایی در سال ۱۹۷۹ فعالیت خود را آغاز کرد و پیش از آن اعضای این مجلس از سوی مجالس ملی کشورها انتخاب (و منصوب) می شدند.

کاهش میزان مشارکت در انتخابات پارلمان اروپایی در هر دوره برگزاری این انتخابات به یکی از نگرانی های اصلی دست اندرکاران تبدیل شده به طوری که این میزان مشارکت عمومی طی سال های گذشته با کاهش ادامه دار خود از ۶۳ درصد در سال ۱۹۷۹ به ۴۳ درصد در سال ۲۰۰۹ رسیده است و نکته جالب اینجا است که در کشورهای بلژیک، قبرس، یونان و لوکزامبورگ شرکت در این رأی گیری اجباری است.

در صحن این پارلمان، نمایندگان منتخب نه براساس تعلقات ملی و منطقه ای که براساس علاقه های ایدئولوژیک و سیاسی تقسیم بندی می شوند و در حال حاضر هفت گروه عمده سیاسی همچون ˈحزب مردم اروپاˈ، سوسیال دموکرات ها، لیبرال ها، سبزها، چپ های رادیکال، محافظه کاران و مخالفان اتحادیه اروپا موسوم به ˈمرددهاˈ در این پارلمان حضور دارند.

برگزاری انتخابات پارلمانی اروپا از طرفی مقدمه ای برای تغییرات در دیگر پست های مهم ساختار اتحادیه اروپا است که در مهمترین مورد باید به تعیین جانشینی برای خوزه مانوئل باروسو رئیس ˈکمیسیون اروپاییˈ (بازوی اجرایی اتحادیه اروپا) اشاره کرد که بیش از ۱۰ سال عهده دار این سمت بوده است.

در تعیین جانشین باروسو در این دوره از انتخابات برخلاف دوره های پیشین، علاوه بر رهبران کشورهای اروپایی، نمایندگان پارلمان اروپایی نیز نقش آفرینی خواهند کرد.

با مشخص شدن نتیجه این انتحابات علاوه بر انتخاب رئیس جدید کمیسیون اروپایی، ۲۷ کمیسیونر دیگر اتحادیه اروپا که نمایندگان هر کشور اروپایی در این کمیسیون هستند نیز انتخاب خواهند شد و در این میان انتخاب جانشین مسؤول سیاست خارجی و امنیتی اتحادیه اروپا که هم اکنون برعهده کاترین اشتون انگلیسی است از اهمیت بیشتری برخوردار است و کشورهای عضو این اتحادیه رقابت سختی را برای کسب آن آغاز کرده اند.

تعیین رئیس پارلمان اروپایی و انتخاب جانشین برای مارتین شولتز آلمانی که در این دوره بدنبال ریاست بر کمیسیون اروپایی است و همچنین جایگزین فان رمپوی رئیس شورای اروپا که از میان یکی از نامزدهای ناکام ریاست کمیسیون این اتحادیه انتخاب خواهد شد از جمله دیگر تغییراتی است که پس از برگزاری انتخابات پارلمان اروپایی روی می دهد.

نکته جالب در مورد این مجمع پارلمانی محل استقرار دوگانه آن است، در حالی که نمایندگان پارلمان اروپایی سالانه ۱۲ بار به منظور تشکیل جلسات خود در شهر استراسبورگ فرانسه گردهم می آیند، اما در باقی زمان های سال، برای انجام دیگر امور محوله و تشکیل کمیته ها و کمیسیون ها در شهر بروکسل بلژیک به سر می برند.

رسانه ها از انتخابات پارلمان اروپا به عنوان دومین اقدام بزرگ دمکراتیک جهان پس از انتخابات هند یاد کرده اند. حدود ۳۵۰میلیون نفر در سراسر این قاره واجد شرایط رأی دادن هستند. اما به نظر می رسد با توجه به نارضایتی ناشی از رکود اقتصادی در پی بحرانی که کشورهایی مانند یونان، پرتغال و ایرلند را به زانو درآورد، سبب شود شمار قابل توجهی قید رأی دادن را بزنند.

برهمین اساس پیش بینی می شود که آرای احزاب توده گرای ضد اتحادیه اروپا مانند حزب استقلال انگلیس، جبهه ملی فرانسه، حزب آزادی هلند، حزب مردم دانمارک و حزب جوبیک در مجارستان افزایش خواهد یافت. جنبش ۵ستاره ایتالیا و حزب چپ گرای سیریزا در یونان نیز چنین وضعیتی دارند.

نظرسنجی ها حاکی از آن است که احزاب راست میانه ۲۱۸ کرسی را در دست می گیرند و پس از آن سوسیالیست ها با ۲۰۱کرسی در مقام دوم قرار خواهند داشت و لیبرال ها و سبزها نیز به ترتیب ۷۰ و ۴۲ کرسی را کسب می کنند که در این حالت در مجموع احزاب طرفدار اتحادیه اروپا حدودد ۵۶۰ کرسی را در اختیار خواهند داشت که نسبت به دوره قبل ( ۶۱۰ کرسی) از تعداد آن کاسته خواهد شد.

به اعتقاد کارشناسان سیاسی احزاب افراطی چپ و راست که به طور کلی با اتحاد اروپا مخالف هستند، تلاش می کنند با استفاده از سازوکارهای اتحادیه اروپا، آن را کم اثر کنند و تصمیم دارند همچون اسب تروا به قلب مجلس قانونگذاری اروپا راه یافته تا آن را از درون از کار بیندازند.

** نهادهای اصلی و مهم اتحادیه اروپایی

در ساختار اتحادیه اروپایی تعدادی از نهادها دارای اهمیت ویژه ای هستند؛ مهم ترین ارگان ها، کمیسیون، پارلمان، شورای اتحادیه اروپایی و شورای اروپا به شمار می آیند.

* کمیسیون اروپایی: منظور، دستگاه اجرایی اتحادیه اروپایی و مرکز فعالیت کمیسرهاست که ۲۸ عضو دارد که هر یک از آن ها عضو یکی از کشورهای اتحادیه اروپایی است. رئیس فعلی این کمیسیون خوزه مانوئل باروسوی پرتغالی است.

نفوذ این مرجع قدرتمند در بروکسل تا مناطقی در کشورها می رسد. این مرجع با ۲۵ هزار کارمند مراقب آن است که قوانین اروپایی رعایت شوند. فقط کمیسیون اجازه ارائه طرح های قانونی را دارد و به عنوان ˈمحافظ قراردادهاˈ می تواند، از کشورها و شرکت هایی که از قوانین اتحادیه اروپایی تخطی می کنند، در دادگاه اروپایی شکایت کند.

* پارلمان اروپا: این تنها ارگان اتحادیه اروپایی است که به طور مستقیم انتخاب می شود. پارلمان جدید اروپا ۷۵۱ نماینده از ۲۸ کشور خواهد داشت که ۹۶نفر آن ها آلمانی هستند. در حال حاضر هفت فراکسیون وجود دارد که در آن ها ۱۷۰ حزب ملی بر اساس جهت گیری سیاسی خود حضور دارند. این امکان وجود دارد که پس از انتخابات اروپا، یک اتحادیه پوپولیست های راست گرا نیز به آن اضافه شود.

رئیس فعلی پارلمان، مارتین شولتسِ سوسیال دموکرات است. پارلمان اروپا با قرارداد لیسبون از نفوذ بیشتری برخوردار شد. پارلمان اروپا اختیارات مهمی را در وضع قوانین در اتحادیه اروپایی دارد و باید هر سال بودجه اتحادیه اروپایی را تصویب کند. محل برگزاری نشست های پارلمان، استراسبورگ و بروکسل است و بخش اعظم مراجع اجرایی آن در لوکزامبورگ قرار دارد. لوکزامبورگ، استونی، قبرس و مالتا هر یک با شش نماینده، کمترین تعداد نماینده را در پارلمان اروپا دارند.

* شورای اتحادیه اروپایی: در این شورا ۲۸ کشور عضو از منافع خود دفاع می کنند. این شورا یکی از مهم ترین ارگان های اتحادیه اروپایی است، چون به طور مشترک با پارلمان اروپا، قانون تصویب می کند. کشورها بسته به موضوع مورد نظر، وزرای خود را به این مرجع که شورای اتحادیه اروپایی یا شورای وزیران نیز نامیده می شود، اعزام می کنند.

این شورا با اعضای در حال تغییر بر اساس ۱۰ حوزه تحت مسؤولیت خود – از امور کلی درباره محیط زیست گرفته تا قابلیت رقابت – تشکیل جلسه می دهد. ریاست شورای اتحادیه اروپایی هر شش ماه یک بار بین کشورهای عضو تغییر می کند.

* شورای اروپایی: این شورا از رؤسای جمهوری و دولت های کلیه کشورهای اتحادیه اروپایی تشکیل شده که نشست سران نیز نامیده می شود. شورای اروپایی حداقل دو بار در سال تشکیل جلسه می دهد. گرچه این شورا صلاحیت قانونگذاری ندارد، اما خطوط اصلی سیاست اروپا را تعیین می کند. رئیس آن، از دسامبر سال ۲۰۰۹ تاکنون، هرمان فان رامپوی بلژیکی است که دوره دوم فعالیتش سی ام نوامبر سال ۲۰۱۴ به پایان می رسد.

دادگاه اروپایی، بانک مرکزی اروپا و دیوان محاسبات اروپا نیز از جمله نهادهای مهم اتحادیه اروپایی هستند.