هزاران تن از مردم مادرید علیه ریاضت های اقتصادی دولت تظاهرات کردند

به گزارش جارپرس به نقل از خبرگزاری افه، باوجود بارش شدید باران، تظاهرکنندگان همچون اعتراض های پنج سال اخیر علیه ریاضت های اعمال شده از سوی دولت گذشته و کنونی، بار دیگر به خیابان ها آمدند تا خشم و نارضایتی خود را ابراز کنند.

در این تظاهرات که با شعار ‘کرامت و حقوق در برابر سیاست های اقتصادی و اجتماعی ‘ برگزار شد، علاوه بر اقشار مختلف جامعه و تشکل های کارگری، نمایندگان برخی از احزاب چپگرای اسپانیا نیز حضور داشتند.

‘کایو لارا ‘ رهبر حزب ‘چپ متحد’ سومین قدرت سیاسی اسپانیا که در این تظاهرات حضور داشت، پیش از این در سخنانی تاکید کرده بود که که حزبش از همه تظاهرات اعتراضی حمایت می کند زیرا ‘حق داشتن نان، مسکن و شغل شایسته’ از جمله موارد تاکید شده در قانون اساسی اسپانیا است.

وی تصریح کرد: این اعتراض ها تا هنگامی که یک دولت ‘معقول’ روی کار بیاید و مطابق با قانون اساسی عمل کند، همچنان ادامه خواهند داشت.

وی همچنین از ‘ماریانو راخوی’ نخست وزیر اسپانیا انتقاد کرده بود که مدت زیادی است به صف های بیکاران و غذاخوری های اجتماعی سر نزده و از دیدن واقعیت ها چشم پوشی می کند.

معترضان به ریاضت اقتصادی در تظاهرات شنبه شب خود با حمل پلاکارهای مختلفی با مضامین ‘آن را دموکراسی می نامند اما هیچ نیست’، ‘پرداخت بدهی غیرقانونی نه’ و ‘دزدیدن مسکن و نان خشونت است’، فریاد می زدند ‘زنده باد مبارزه طبقه کارگر’، ‘دولت باید استعفا دهد’ و ‘مفسدان باید به زندان بروند’.

در پایان این تظاهرات که به میدان مرکزی شهر ختم شد، یکی از سازمان دهندگان تظاهرات با خواندن بیانیه ای، تاکید کرد: اکنون زمان تغییرات در کشور فرا رسیده است زیرا دولتمردان منابع عمومی و شغل را از مردم دریغ کرده و در حال اخراج جوانان از دانشگاه ها هستند؛ با این وضعیت، ساخت یک زندگی غیرممکن است.

در ادامه این بیانیه تاکید شد: در برابر یک وضعیت وخیم اجتماعی، باید یک پاسخ همگانی و گسترده از سوی طبقه کارگری، شهروندان و ملت صورت گیرد؛ ‘ما همچنان می خواهیم که دولت کناره گیری کند’.

این تظاهرات اعتراضی در حالی برگزار شد که هر روز اسناد و شواهد جدیدی از فساد مالی سیاستمداران اسپانیایی به ویژه اعضای حزب دولت حاکم ‘مردمی’ در رسانه ها منتشر می شود؛ آن هم در حالی که شهروندان پس از ۶ سال از آغاز بحران اقتصادی در این کشور، هر روز درآمد کمتری دارند، شغل و مسکن خود را از دست می دهند و فقیرتر می شوند.