هجدهم تیر در آینه تاریخ معاصر ایران

مهمترین رویدادهای تاریخ معاصر ایران در این روز، به شرح زیر است:

۱۸ تیر ۱۳۸۸

مهدی آذریزدی نویسنده ی کتاب کودک و بنیان گذار ادبیات کودک و نوجوان در ۸۸ سالگی درگذشت. به دلیل سال ها فعالیت علمی این استاد برجسته به ویژه در حوزه ی کودکان و نوجوانان، این روز به عنوان روز ادبیات کودکان و نوجوانان نامگذاری شد.

۱۸ تیر ۱۳۸۷

شیخ علی پناه اصلانی اشتهاردی عالم گرانقدر در ۹۱ سالگی درگذشت. از او آثاری چون القرآن و العقل، ایضاح الفواید، مجمع الفایده و البرهان فی شرح ارشاد الاذهان و مدارک العروه به جای مانده است.

۱۸ تیر ۱۳۸۱

آیت اللّه سیدکاظم اخوان مرعشی استاد برجسته ی حوزه ی علمیه ی مشهد و صاحب آثار مناسک حج، حاشیه بر عروه الوثقی، شرح عروه الوثقی و تقریرات درس فقه آیت اللَّه بروجردی در ۸۳ سالگی درگذشت.

۱۸ تیر ۱۳۵۹

۲۰۰ عضو کنگره ی آمریکا در نامه ی مشترکی به مجلس شورای اسلامی از نمایندگان خواستند موضوع آزادی گروگان های آمریکایی در تهران را در اولویت قرار دهند.

۱۸ تیر ۱۳۵۴

حزب رستاخیر به ۲ جناح ترقی خواه و لیبرال سازنده تقسیم شد که جمشید آموزگار به عنوان رییس جریان ترقی خواه و هوشنگ انصاری رییس جناح لیبرال سازنده برگزیده شدند. این انتخاب نشان می داد که پس از هویدا یکی از این ۲ تن به نخست وزیری خواهد رسید.

۱۸ تیر ۱۳۴۴

ژنرال اکهارت رییس هیات رایزنی نظامی آمریکا در پایان ماموریتش در گفت و گویی گفت که خلبانان ایرانی در جنگ های کنگو به طور تحسین آمیزی فعالیت کردند و مورد تایید سازمان ملل قرار گرفتند.

۱۸ تیر ۱۳۳۴

پس از انتصاب هندرسن به معاونت وزارت امور خارجه آمریکا «سلدرون چ. م» به جای وی به عنوان سفیر جدید آمریکا در ایران معرفی و وارد تهران شد.

۱۸ تیر ۱۳۳۲

لایحه ی ۱۵ ماده یی تشکیل و اختیارات کمیسیون امنیت اجتماعی به تصویب رسید. برپایه ی نخستین ماده ی این لایحه، فرمانداری هر حوزه می بایست یک هیات دایمی به نام کمیسیون امنیت اجتماعی با حضور فرماندار، دادستان، رییس اداره ی دارایی، شهربانی و ژاندارمری تشکیل دهد.

۱۸ تیر ۱۳۱۱

مسجد وکیل شیراز در استان فارس در فهرست آثار ملی ایران ثبت شد.

۱۸ تیر ۱۳۰۲

امضاکنندگان تلگرامی که از مشهد به تهران فرستاده شد، توقیف روزنامه خراسان و تبعید بدون محاکمه مسوول آن سید محمد طباطبایی را محکوم کردند.

۱۸ تیر ۱۲۹۹

میرزا کوچک خان جنگلی یک ماه پس از اعلام حکومت جمهوری در گیلان از این شهر خارج و به فومن رفت. وی به دلیل اعتراض به بدقولی اعضای حزب عدالت وابسته به روسیه که برخلاف توافق پیشین مبنی بر خودداری از تبلیغات کمونیستی، به ترویج مرام کمونیسم در شهر رشت پرداختند این اقدام را انجام داد.