منطقه چرنوبیل تا ۲۰ هزار سال قابل سکونت نیست

به گزارش جارپرس به نقل از ایرنا، ۳۰ سال پیش انفجار راکتور شماره چهار نیروگاه هسته ای چرنوبیل شمار زیادی کشته و مصدوم برجای گذاشت، صدها هزار نفر را از خانه و کاشانه خود کوچاند و یک منطقه بزرگ با پیشرفته ترین تاسیسات و یک شهر با امکانات رفاهی عالی ویژه کارکنان این نیروگاه نیز غیرقابل استفاده شد.
خبرگزاری اسپوتنیک در این باره گزارش داده است: اکنون میانگین خطر آلودگی رادیواکتیوی برای سلامتی انسان در منطقه چرنوبیل چهار بار کمتر از زمان وقوع سانحه در سال ۱۹۸۶ است ولی هنوز هم خطرناک می باشد.
«ایگور گراموتکین» مدیر و رییس پروژه کنترل نیروگاه اتمی چرنوبیل در پاسخ به این پرسش که چه زمانی منطقه نیروگاه برای سکونت مناسب می شود؟ گفت: «نه زودتر از ۲۰ هزار سال و اطراف چرنوبیل هم لا اقل سه هزار سال دیگر غیر مسکون باقی خواهد ماند».
بنا به این گزارش، ۲۵۰۰ نفر در این نیروگاه در حال فعالیت هستند که وظیفه دارند ساختمان جدید حفاظتی طاقی شکل را بالای تابوت بتنی که بلوک شماره چهار را پوشانده قرار دهند، زیرا سرپوش قبلی زیر تأثیر عوامل طبیعی رو به ویرانی گذاشته که بسیار خطرناک است و در این محل حدود ۲۰۰ تن مواد رادیواکتیو وجود دارد.
وقوع این حادثه در ساعت ۱،۲۴ دقیقه صبح ۲۶ آوریل ۱۹۸۶ رخ داد، دولت شوروی را که پرده آهنین دور مرزهای خود کشیده بود، به شدت غافلگیر کرد و بر اساس اطلاعات در دسترس پس از ۳۶ ساعت تاخیر برای اطلاع رسانی، افکار عمومی جهان از آن آگاه و تخلیه ساکنان شهر کارکنان نیروگاه واقع در ۳۰ کیلومتری آن آغاز شد.
این واقعه با هزینه‌ای بالغ بر ۲۰۰ میلیارد دلار پرخرج ترین حادثه تاریخ بشمار می‌رود و در زمان حاضر نیز اقدام ها برای تامین ایمنی راکتور منفجر شده نیروگاه هزینه های سنگینی در بردارد و مهمترین آن احداث طاق پوششی فولادی به ارزش ۱٫۵ میلیارد یورو می باشد که مراحل نهایی آن در حال تکمیل است.
بر اساس طرح موجود، طاق پوششی فولادی که بنای برجای مانده از راکتور چهارم را به صورت کامل خواهد پوشاند، از نشت بیشتر مواد رادیواکتیو برای ۱۰۰ سال آینده جلوگیری خواهد کرد و بودجه آن نیز از کمک بیش از ۴۰ دولت تامین شده است.
حتی با وجود استقرار این طاق فولادی پوشش جدید، مناطق پیرامونی منطقه ممنوعه ۲۶۰۰ کیلومتر مربعی از جنگل و زمین‌های باتلاقی در مرز اوکراین و بلاروس غیر قابل سکونت است و برای بازدید کنندگان بدون مجوز بسته می ماند و تقریبا این منطقه را باید از یاد رفته دانست.