نشست کشورهای عضو ائتلاف نظامی به رهبری عربستان در ریاض

به گزارش جارپرس به نقل از ایرنا، این ائتلاف نظامی در تاریخ ۱۵ دسامبر ۲۰۱۵ از سوی عربستان برای به اصطلاح مبارزه با تروریسم طراحی وتشکیل شد و ۳۴ کشور را شامل می شود که عبارتند از : عربستان، اردن، امارات متحده عربی، بحرین، تونس، سودان، سومالی، فلسطین، قطر، کویت، لبنان، لیبی، مصر، مراکش، موریتانی و یمن و جزایر کومور ، پاکستان، بنگلادش، بنین، ترکیه، چاد، توگو، جیبوتی، سنگال، سیرالئون، گابن، گینه، ساحل عاج، مالدیو، مالزی، مالی، نیجر، نیجریه.
به نوشته رای الیوم ، عدم حضور کشورهایی مانند ایران و سوریه در این ائتلاف اهداف آن را زیر سوال می برد زیرا ایران، عراق و سوریه از دو سال پیش تاکنون با تروریسم داعش در جنگ هستند.
در حالیکه سوریه و عراق در این ائتلاف حضور ندارند، معاون ولیعهد عربستان سعودی مدعی است که این ائتلاف مبارزه با تروریسم در کشورهایی مانند سوریه و عراق را نیز تحت پوشش قرار می دهد.
جدای از این واقعیت که ائتلاف ضد تروریسم یک تعریف روشن از آنچه به منزله تروریسم است، ارائه نکرده است، شرکت ندادن ایران و سوریه در این ائتلاف به طور حتم بسیاری از شرکای این ائتلاف را – به ویژه آنهایی که هم با ایران و هم با عربستان روابط خوبی دارند – در مخمصه قرار خواهد داد.
اعضای تشکیل دهنده ائتلاف جدید عمدتا در خط گسل فرقه ای قرار دارند و با شکاف قابل ملاحظه ای در بسیاری از حوزه های سیاسی کلیدی مواجه هستند. این واگرایی به احتمال زیاد توسط این واقعیت تعمیق یافته که این ائتلاف به دنبال آن است که کشورهایی را که جهت گیری های متفاوتی در زمینه سیاست خارجی دارند از نیجریه گرفته تا ترکیه و مالزی جذب کند. بنابراین، احتمال این که چنین ائتلافی به اتحاد موثری برای تامین امنیت بین المللی تبدیل شود، تقریبا صفر است.
سوال دیگر این است که کشورهایی مانند پاکستان، که دارای جمعیت شیعه بسیار قابل توجه و پر جنب و جوشی هستند، در این ‘باشگاه منحصرا سنی’ شرکت خواهند داشت؟ برای آنها، پیشنهادهای ضد شیعه آشکار ائتلاف، در حال حرکت به سمت یک منبع از مشکل است.
چنین نگرانی و اختلافات عمده در خصوص دیگر اعضای ائتلاف نیز وجود دارد. به عنوان مثال، جالب است ببینید که چگونه ترکیه و مصر در حال همکاری با یکدیگر علیه تروریسم هستند در حالی که روابط بین آنها هنوز هم با توجه به موضع قوی ترکیه در کودتای نظامی مصر هنوز هم به وضعیت عادی باز نگشته است.
به طور مشابه، اختلافات بین امارات و قطر این احساس را القا می کند که چنین ائتلافی تنها می تواند بر روی کاغذ وجود داشته باشد. به عنوان مثال، دولت های عربستان، ترکیه و قطر شدیدا مخالف اقدام روسیه در سوریه بوده اند، در حالی که امارات متحده عربی، مصر و اردن در مورد این حرکت مسکو ابراز خوشبینی کرده اند.
با وجود اختلاف نظرها در خصوص برخی از مسائل منطقه ای از سوریه، مصر و عراق گرفته تا فلسطین، پیچیدگی های روز افزون با توجه به موقعیت کشورهای مختلف بر محاسبات راهبردی این ائتلاف تاثیر خواهد گذاشت.
به عنوان مثال، کشورهایی مانند پاکستان که تلاش کرده اند پس از مدت ها با روسیه مجددا وارد تعامل شوند، ممکن است ایفای نقش در این ائتلاف را که علیه منافع روسیه در خاورمیانه است، را مشکل بیابند. با توجه به ماهیت ضد ایرانی و ضد سوری بودن این ائتلاف، یک معمای سیاسی برای اعضا ایجاد شده است.