نوسان قدرت در پارلمان اروپا

double-quot
تهران – جارپرس – قدرت گیری نسبی احزاب مخالف سازوکارهای اروپایی در انتخابات پارلمان اروپا، نشان داد روند تصمیم گیری سیاسی و اقتصادی این اتحادیه رو به ضعف نهاده است.

کد خبر : 3563
تاریخ انتشار : یکشنبه 11 خرداد 1393 - 8:44
نوسان قدرت در پارلمان اروپا

به گزارش جارپرس به نقل از ایرنا ، اروپا که از دهه ۷۰ میلادی با تشکیل پارلمان اتحادیه اروپا در شکل تازه آن، تلاش کرده است تصمیم های خود را از چارچوب دولت ها خارج کند و به سوی تصمیم گیری مردمی ببرد، هفته گذشته انتخاباتی را تجربه کرد که نتایج آن می تواند در بلندمدت تاثیر بالایی بر روندهای آینده این اتحادیه داشته باشد.

پارلمان اروپا یکی از تاثیرگذارترین نهادهای اتحادیه اروپا به شمار می آید چرا که در بسیاری از موارد، مسوولیت ایجاد تحول و تغییر در نهادهای مهم دیگر اروپایی همچون «کمیسیون اروپایی» و تعیین مسوول سیاست خارجی و امنیتی اتحادیه اروپا را برعهده خواهد داشت.

انتخابات پارلمان اروپا در حالی چهارم خرداد و با مشارکت ۴۳ درصدی مردم به پایان رسید که نتایج آن، از خود انتخابات و احزاب و گروه های شرکت کننده جالب تر بود.

پنجم خردادماه هفته نامه آلمانی «اشپیگل» در تحلیلی با اشاره به نتایج انتخابات، آن را نشانه کاهش نفوذ گروه های هوادار اروپای متحد خواند و احزاب اتحادیه اروپا را به درس گرفتن از آن فراخواند.

در این انتخابات گروه ائتلافی «حزب مردم اروپا» متشکل از احزاب دموکرات مسیحی و راست میانه رو، توانست ۲۱۳ کرسی به دست آورد، یعنی ۶۰ کرسی کمتر از آنچه در سال ۲۰۰۹ میلادی (۱۳۸۸ خورشیدی) در اختیار گرفته بود.

سوسیالیست ها و سوسیال دموکرات ها ۶ کرسی از دست دادند و به ۱۹۰ کرسی رسیدند. شکست سوسیالیست ها به ویژه در فرانسه و اسپانیا نشانه رویگردانی از این احزاب بود؛ با این همه نتایج حزب دموکرات «ماتئو رنتسی» (Matteo Renzi) نخست وزیر ایتالیا، از کاهش شدید کرسی های این احزاب جلوگیری کرد.

دیگر احزاب هوادار اروپا نیز با کاهش کرسی های خود روبرو شدند؛ لیبرال ها با گرفتن ۶۴ کرسی، ۱۹ جایگاه پیشین را از دست دادند. سبزها هم با وجود نتایج بسیار ضعیف گروه «هواداران محیط زیست» در فرانسه، ۵۳ کرسی گرفته و چهار کرسی از دست دادند.

چپ تندرو به لطف فهرست حزب چپگرای تندرو موسوم به «سیریزا» در یونان، حضور خود را در پارلمان اندکی بهبود بخشید و با به دست آوردن هفت کرسی بیشتر، ۴۲ نماینده را به پارلمان فرستاد.

روی کاغذ، احزاب هوادار اتحادیه اروپا با ۵۲۰ کرسی، اکثریت پارلمان ۷۵۱ عضوی را در اختیار دارند اما باید برای در اختیار گرفتن کنترل پارلمان با دیگر احزاب ائتلاف کنند (۱).

نتایج انتخابات در ۲ کشور فرانسه و انگلستان نیز جالب توجه بود؛ حزب محافظه کار «دیوید کامرون» نخست وزیر انگلستان، توانست ۱۹ کرسی به دست آورد؛ این در حالی است که حزب ضد اتحادیه اروپای «استقلال بریتانیا» (UKIP) و حزب کارگر به ترتیب ۲۴ و ۲۰ کرسی را به دست آوردند. در فرانسه نیز حزب راست گرای تندرو «جبهه ملی» (FN) به رهبری «مارین لوپن» بیشترین آرا را (۲۴ درصد) از آن خود کرد (۲).

در این میان، به باور بسیاری از تحلیلگران اگرچه احزاب با گرایش به اروپای متحد هنوز دست بالا را در پارلمان اروپا دارند اما به نظر می رسد قدرت گیری احزاب مخالف این اتحادیه می تواند دلیل و نشانه ای بر شکست سیاست های اروپا به ویژه در حوزه اقتصادی طی سال های پس از ۲۰۰۹ میلادی (۱۳۸۸ خورشیدی) باشد.

**تحلیل انتخابات پارلمان اروپا

نتایج انتخابات پارلمان اتحادیه اروپا اگرچه با شگفتی و واکنش بسیاری از رهبران اروپایی همراه بود اما روندهای سیاسی این اتحادیه نشان می دهد فضای اتحادیه اروپا شکل و قالب یک اتحادیه متحد را حفظ خواهد کرد و پیروزی احزاب با گرایش های تندروانه چپ و راست که با روندهای موجود در اتحادیه اروپا به ویژه در حوزه «یورو» یعنی اتحاد پولی و مالی مخالفت می ورزند، نشانه ای از موفقیت آمیز نبودن گروه ها و دولت های اروپایی در مهار تورم و بیکاری است.

بر پایه گزارش «مرکز آمار اتحادیه اروپا» (‏Eurostat‏)، نرخ بیکاری در اروپا در آغاز سال ۲۰۱۳ میلادی (دی ماه ۱۳۹۱) ۱۲ درصد بود که بالاترین نرخ بیکاری در ۱۳ سال گذشته در اروپا است. ‏همچنین نرخ بیکاری در ۱۴ کشور منطقه یورو بالاتر از ۱۲ درصد اعلام شد. ‏بالاترین افزایش نرخ بیکاری در کشورهای یونان، قبرس، پرتغال و اسپانیا بود (۳).

از دیگر سو، تشکیل دولت های ائتلافی از ایتالیا، یونان و انگلستان گرفته تا حتی آلمان نشان می دهد فضای سیاسی بسیاری از کشورهای اروپایی به طور منطقی نوسان رویکردی داشته است؛ بدین معنا که مردم اروپا با شکست سیاست های اقتصادی و ریاضتی اتحادیه اروپا، این اتحادیه را عامل به وجود آورنده فضای کنونی می دانند و از سوی دیگر، به احزاب نوپا برای سر و سامان دادن به معضلات اقتصادی بدبین بوده یا دستکم به آنها اعتماد ندارند.

از این رو، به نظر می رسد روند «ائتلاف های سیاسی» با توجه به افزایش «دولت های ائتلافی» یا مجالس ائتلافی در کشورهای اروپایی، به پارلمان اروپا نیز گسترش یافته باشد.

در این زمینه «فرانسوا اولاند» رییس جمهوری فرانسه، پنجم خرداد در نطق تلویزیونی خود اعلام کرد اتحادیه اروپا برای کارایی بیشتر لازم است خود را از جایی که ضرورتی برای حضور در آن نیست، کنار بکشد (۴).

بیشتر رهبران اروپایی نیز در نشست ششم خرداد در بروکسل و اندکی پس از اعلام نتایج انتخابات، به موضوع کمرنگ شدن نقش اتحادیه اروپا اعتراف کردند.

**انتخابات پارلمان و دورنمای اتحادیه اروپا

انتخابات پارلمان اروپا که هر پنج سال یکبار در قاره سبز برگزار می شود، در این دوره به دلیل ایجاد دگرگونی هایی در حوزه کمیسیون اروپایی و نیز تغییر چهره مسوول سیاست خارجی اتحادیه اروپا از اهمیت گسترده ای برخوردار است.

این دوره انتخابات اگرچه با پیروزی احزاب میانه رو و هواداران اروپای متحد همراه بود اما قدرت گیری احزاب مخالف با تقویت بیشتر اتحادیه اروپا نشان می دهد فضای سیاسی اروپا در حال حرکت به سوی به اصطلاح «اروپای کم»(Less Europe) است؛ به این معنا که از این پس باید سازوکارها و ترتیبات سیاسی و اقتصادی اتحادیه اروپا نقش کمتری در کل سیاست های اروپا داشته باشد.

در این چارچوب بسیاری از مخالفان اتحادیه اروپا در برابر اروپای کم، از «اروپای زیاد»(More Europe) سخن می رانند که درون آن ساز و کارهای اروپایی باعث گردیده تا بحران اقتصادی، بیکاری و تورم تشدید شود.(۵)

در فرجام به نظر می رسد تنها نتیجه انتخابات پارلمان اروپا برای قاره سبز، ظهور و بروز گروه ها و احزاب با رویکردهای مخالف اتحادیه اروپا است که در صورت تداوم بحران های سیاسی و اقتصادی در این قاره، احتمال قدرت گیری آنها بیش از میزان کنونی دور از ذهن نیست.

برچسب ها :

ناموجود
ارسال نظر شما
مجموع نظرات : 0 در انتظار بررسی : 0 انتشار یافته : ۰
  • نظرات ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط مدیران سایت منتشر خواهد شد.
  • نظراتی که حاوی تهمت یا افترا باشد منتشر نخواهد شد.
  • نظراتی که به غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط با خبر باشد منتشر نخواهد شد.