رویش دوباره من

تهران – جارپرس – خانواده اش از نظر ادبی غنی است، چون پدرش شاعر بود . از اینکه چنین ژن ادبی را به ارث برده افتخار می کند . از کودکی با ادبیات مانوس بود . او می گوید از همان زمان نه فقط در حوزه شعر بلکه در دیگر حوزه های تاریخی ، فلسفه و عرفانی مطالعه و فعالیت داشته است . اهل روستای بابل کنار شهرستان بابل است ولی بزرگ شده تهران می باشد. در غرفه جارپرس در نمایشگاه مطبوعات با عطیه مرتضوی آشنا شدیم. بهتر است با هم صحبت هایش را در ذیل بخوانیم:

وی گفت: پدر من شاعر بود و خانواده مرتضوی از نظر ادبی غنی است، من خوش شانس بودم که این ژن ادبی را به ارث بردم. از کودکی با ادبیات اخت بودم و از همان زمان نوشتم و در هر زمینه ای بسیار مطالعه کردم، نه فقط درحوزه شعر، بلکه در حوزه های مختلفی مانند تاریخ، فلسفه و عرفان. من تحصیلات آکادمیک پیشرفته ای ندارم ولی مطالعات آزاد من باعث شد که اطلاعات زیادی کسب کنم و اندوخته هایم را از مطالعات عمومی ام به دست آوردم.

مرتضوی درباره آثارخود عنوان داشت: از سال ۸۶ به صورت جدی تصمیم به چاب کتابم گرفتم و کارهایم را جمع آوری کردم؛ اولین کتابم “من و دل هر دو” بود که در دوهزار و صد نسخه به چاپ رسید و خوشبختانه با استقبال نیز مواجه شد که قرار است به چاپ دوم برسد.

وی ادامه داد: این کتاب ادغامی از مثنوی، غزل، دو بیتی، سپید و شعر نیمایی است. در واقع خاطرات کودکی من در کتاب آمده است. کتاب بعدی من “بیا تا بهار را نقاشی کنیم” ، کتاب سوم من “برگ به رنگ آبی” و کتاب آخر من”ابری آیینه” است که در سال ۹۲ به چاپ رسید.

عطیه مرتضوی با بیان اینکه اشعارش در قالب نیمایی، سپید و نو است درخصوص کتاب جدیدش گفت: کتابی در دست دارم که ادغامی از کتاب های قبلی، یعنی کارهای سپید و سپید کوتاه است که مقداری از این کتاب اشعار جدید و مقداری نیز از شعرهای کتاب های قبلی است که آماده چاپ می باشد.

این شاعره در ادامه افزود: در کتاب اول، پسرم بدلیل تمایل بسیار به انجام این کار از من حمایت کرد، اما هزینه کتاب های دیگر را ناشرین پرداخت کردند. یعنی ناشرین خودشان پیشنهاد کردند که کتاب ها را چاپ کنند و من در کتاب های بعدی هزینه ای نکردم.

مرتضوی گفت: کتاب اول ۱۲۰ صفحه ، کتاب دوم ۱۱۰ صفحه ، کتاب سوم ۹۸ صفحه و کتاب بعدی ۸۸ صفحه بود.

وی در ادامه به انواع شعر جوششی و کوششی اشاره کرد و اظهار داشت: در اشعار کوششی تکنیک شعر مشهود بوده و دارای ادبیاتی غنی است و با کوشش فراوان، کلمات و واژگان را همانند مهندسین عمران و مکانیک کنار هم قرار داده و مهندسی می کنند تا شعر آماده شود؛ از لحاظ ادبیات آنچه که درمن وجود دارد، بیشتر جوششی است،یعنی چیزی که از خودم نشات می گیرد.

مرتضوی گفت: در شعر من مسائل اجتماعی مطرح است و طبیعت هم بسیار در آن نقش دارد؛ دنیای عرفان نیز در اشعار من مطرح شده است و همانطور که گفتم، دو حوزه شاخص در اشعار من اجتماع و طبیعت است.

عطیه مرتضوی در خاتمه عنوان داشت: درسر فصل کتاب اول بعد از “به نام خدا” سه بیت شعر آوردم که در واقع نگاه من به قرآن است و به نوعی بسم الله … است.

زیباست

رویش دوباره من

از نم کلام تو

انتهای پیام/