صف آرایی احزاب سیاسی در چهاردهمین انتخابات مالزی

به گزارش روز شنبه جارپرس از ایرنا، براساس پیام نخست وزیر مالزی ،سیزدهمین دوره مجلس نمایندگان مالزی امروز به کار خود پایان داد.
مردم مالزی در چهاردهمین انتخابات سراسری پیش رو ۲۲۰ عضو مجلس نمایندگان را برای یک دوره ۵ ساله انتخاب می‌کنند و در پی آن ائتلافی که اکثریت کرسی‌ها را به دست آورده، تشکیل دولت می‌دهد.
طبق قوانین این کشور جنوب شرق آسیا، مالزیایی های بالای ۲۱ سال می توانند برای رای دادن در انتخابات شرکت کنند.
از جمعیت بیش از ۳۱ میلیون نفری مالزی تاکنون حدود ۱۵ میلیون نفر از واجدین شرایط برای شرکت در انتخابات ثبت نام کردند.
انتخابات چهاردهم سراسری مالزی شاهد رقابت های تنگاتنگ ،نجیب تون رزاق نخست وزیر کنونی و ماهاتیر محمد سیاستمدار کهنه کار و نخست وزیر اسبق مالزی به عنوان دو رقیب اصلی این عرصه برای کسب اکثریت آرا در مجلس نمایندگان و جایگاه نخست وزیری آینده این کشور است.
«نجیب» ۶۴ ساله، در سال ۲۰۰۹ پس از استعفای «عبدالله احمد بداوی» به رهبری ائتلاف حاکم مالزی موسوم به «جبهه ملی» رسید و ششمین نخست وزیر مالزی لقب گرفت.
او برای دومین بار است که پس از انتخابات سراسری سیزدهم در سال ۲۰۱۳، به عنوان رهبر «جبهه ملی» به رقابت می‌پردازد تا در صورت پیروزی دوره نخست وزیری خود را تا سال ۲۰۲۳ افزایش دهد.
ائتلاف حاکم «جبهه ملی» از حزب مالایی ملی‌گرای «آمنو» (UMNO)، انجمن چینی تباران مالزی (MCA)، کنگره هندی تباران مالزی (MIC) و ۱۰ حزب دیگر در سراسر ۱۳ ایالت این کشور جنوب شرق آسیا تشکیل شده است.
حزب «آمنو» بزرگترین تشکیلات سیاسی مالزی است که از زمان استقلال این کشور در سال ۱۹۵۷، همواره در قدرت بوده و تمامی نخست وزیران این کشور عضو آن بوده اند.
«نجیب تون رزاق» رهبر حزب «آمنو» و نخست وزیر مالزی ، امیدوار است تا حزب تحت هدایتش را یک بار دیگر پیروز انتخابات کند؛ کاری که به عقیده ناظران سیاسی، چندان ساده به نظر نمی‌رسد.
در ابتدای سال ۲۰۱۶ و در پی مطرح شدن برخی مسائل مالی و همزمانی آن با افزایش قیمت‌ها و سقوط ارزش پول این کشور، «ماهاتیر محمد» سیاستمدار با سابقه مالزی، که بیش از ۷۰ سال پیش با پیوستن به حزب «آمنو» وارد صحنه سیاسی مالزی شده بود، با انتقاد از نخست وزیر و حامیانش در تشکیلات «آمنو»، از آن جدا شد و اقدام به تشکیل حزب تازه‌ای به نام «بومی‌تباران متحد مالزی» (PBBM) کرد.
تعدادی دیگر از منتقدان «نجیب» به پیروی ازماهاتیر از آمنو جدا شدند و به حزب تازه تأسیس وی پیوستند تا جبهه همیشه حاکم مالزی، در آستانه انتخابات پیش رو، دچار وضعیت تازه‌ای شود.
«ماهاتیر» ۹۲ ساله، در سال ۱۹۷۶ به مقام معاونت نخست وزیر رسیده بود و با استعفای «حسین اون» نخست وزیر وقت مالزی، در سال ۱۹۸۱ چهارمین نخست وزیر این کشور شد. او سپس با پیروزی در پنج دوره انتخابات سراسری، تا سال ۲۰۰۳ در قدرت ماند و پس از ۲۲ سال حضور در رأس قدرت، استعفا داد.
او که به دلیل دارا بودن تحصیلات پزشکی در مالزی به عنوان «دکتر ام» نیز شناخته می‌شود، به رقبای سیاسی سابقش در جبهه مخالفان پیوسته است تا «نجیب» را در انتخابات پیش رو شکست دهد.
جبهه مخالفان دولت با نام «ائتلاف امید»، پیش از این در انتخابات سراسری سیزدهم از حزب چپ گرای «اقدام دموکراتیک» (DAP)، «عدالت مردم (PKR) و حزب اسلامی «پاس» تشکیل شده بود که با وجود کسب کرسی‌های کمتر نسبت به ائتلاف حاکم، موفق به تشکیل دولت در سه ایالت «سلانگور»، «پینانگ» و «کلانتان» شد و در مجموع نیز توانست آرای بیشتری نسبت به ائتلاف حاکم کسب کند.
حزب اسلامی «پاس» به رهبری «عبدالهادی آونگ» در پی اختلافات با حزب عمدتا چینی تبار «اقدام دموکراتیک» از «ائتلاف امید» جدا شده و قصد دارد به صورت مستقل در انتخابات آینده شرکت کند.
به این ترتیب ائتلاف مخالفان دولت موسم به «امید» به رهبری «ماهاتیر محمد» ۹۲ ساله که در صورت رسیدن به پیروزی رکورد بالاترین سن یک رئیس دولت را در جهان می‌شکند، در برابر «جبهه ملی» به رهبری «نجیب» و حزب اسلامی «پاس» به رهبری «آونگ»، در چهاردهمین انتخابات سراسری به رقابت خواهند پرداخت.
لازم به ذکر است از ۲۲۰ کرسی دوره سیزدهم مجلس مالزی، «جبهه ملی» ۱۲۹، «ائتلاف امید» ۷۱، حزب اسلامی «پاس» ۱۴ و نمایندگان مستقل نیز ۶ کرسی را در اختیار داشتند.