۲۰ میلیون متر مکعب آب به ذخیره سد زاینده رود افزوده شد

به گزارش جارپرس به نقل از ایرنا، علی بصیرپور افزود: طبق آخرین آمار، میزان کنونی آب ذخیره شده در پشت سد زاینده رود به عنوان اصلی ترین سد و تامین کننده آب استان اصفهان، ۱۶۴ میلیون متر مکعب است که این میزان تا قبل از بارندگی های اخیر حدود ۱۴۴ میلیون متر مکعب برآورد شده بود.
وی ادامه داد: با وجود این افزایش، حجم ذخیره پشت سد زاینده رود نسبت مدت مشابه سال قبل ۳۰ درصد کمتر است و نشان می دهد که شرایط بحران آبی همچنان در استان اصفهان و استانهای همجوار وجود دارد.
بصیرپور با بیان اینکه طبق پیش بینی ها، میزان بارش های دو ماه نخست پاییز( مهر و آبان) نسبت به مدت مشابه سال قبل ۷۰ درصد کمتر بوده اضافه کرد: همین امر کاهش چشمگیر آب ذخیره شده سدهای استان اصفهان را رقم زده است و امیدواریم با بارش های مناسب همانند بارشهای اخیر و همچنین مصرف بهینه شرایط بهتری ایجاد شود.
بنابر اعلام اداره کل هواشناسی استان اصفهان، میزان بارندگی امسال در استان اصفهان از ابتدای مهر تا ۱۸ آذر ۴۳ میلی متر گزارش شده است.
سد زاینده رود به عنوان یکی از اصلی ترین سدهای کشور در سال ۱۳۴۹ بهره برداری شد، این سد قوسی شکل در ۱۱۰ کیلومتری غرب اصفهان بر روی رودخانه زاینده رود احداث شده است، سد قوسی زاینده رود، سد تنظیمی، نیروگاه، ایستگاه، پمپاژ اصلی، ایستگاه پمپاژ تکمیلی و حوضه آبریز از جمله تاسیسات این مجموعه به شمار می رود.
گنجایش کلی پشت این سد حدود یک میلیارد و ۲۵۰ میلیون متر مکعب عنوان شده است .
بررسی گزارش های وضعیت آب و خشکسالی بیانگر این است که استان اصفهان بدترین روزهای خشکسالی در مقایسه با میانگین ۴۰ سال اخیر را تجربه می کند، واقعیتی تلخ که برون رفت از آن نیازمند همت و مشارکت ارگانها و مردم است.
استان اصفهان پس از استان های یزد، خراسان جنوبی و سیستان و بلوچستان یکی از استان هایی است که در سالجاری زراعی با پدیده خشکسالی دست پنجه نرم می کند و شدت این پدیده در مرکز، شرق و جنوب شرقی اصفهان بیشتر از دیگر نقاط این استان است، بگونه ای که ۶۴ درصد از مساحت استان دچار خشکسالی و ۲۲٫۵ درصد گرفتار خشکسالی شدید و بسیار شدید است.
امسال میزان بارندگی ها در شهرهای این استان از جمله نایین ۸۰ درصد، در اصفهان ۵۵درصد و در سرشاخه های زاینده رود ۲۰ درصد کاهش یافته است؛ براساس آمارهای اعلام شده بطور کلی بارش ها در استان اصفهان در سال آبی جاری نسبت به میزان بلندمدت(۴۰ ساله ) ۳۳ درصد کاهش یافته و در وضعیت قرمز قرار دارد.
کشاورزان حاشیه زاینده رود بویژه در مناطق پایین دست و شرق اصفهان با مشکلات جدی تر روبرو هستند و تالاب گاوخونی که همواره موهبتی برای ساکنان و کانون کشت و کار و درآمد این منطقه بوده اکنون خشک و به کانون بالقوه ریزگردها و آلاینده های زیست محیطی تبدیل شده است.
زاینده رودبه عنوان تنها منبع تامین کننده آب تالاب گاوخونی ، آب مورد نیاز کشاورزان این منطقه را نیز تامین می کرده، اما اکنون به یک رودخانه فصلی تبدیل شده است.
بدون شک باید این موضوع را پذیرفت که عوامل متعدد مانند مصارف صنعتی، افزایش جمعیت شهرها، سوء مدیریت و بی تدبیری و البته کاهش نزولات آسمانی سبب کم آبی و خشکی تدریجی این رود بزرگ در فلات مرکزی ایران شده است.
زاینده رود مهمترین رودخانه در مرکز فلات مرکزی ایران به طول حدود ۳۵۰ کیلومتر از سراب در زاگرس مرکزی تا پایاب در گاوخونی است، حوضه زاینده رود از دو استان اصفهان و چهارمحال و بختیاری تشکیل شده که ۹۳ درصد از مساحت و ۹۸ درصد از جمعیت تحت پوشش این حوضه در استان اصفهان و هفت درصد از مساحت و ۲ درصد از جمعیت تحت پوشش آن در استان چهارمحال و بختیاری قرار دارد.
احیای زاینده رود، زنده کردن تالاب گاوخونی و مقابله با بحران کم آبی و خشکسالی در سال های اخیر به عنوان مهمترین دغدغه مسئولان استان اصفهان مطرح بوده و در این زمینه تلاش های جدی صورت گرفته، در این زمینه از طرح انتقال آب ‘ بهشت آباد ‘ به فلات مرکزی ایران می توان به عنوان یکی از راهکارهای حل مشکل آب منطقه نام برد که طبق وعده دولت با جدیت در حال انجام است.
هدف این طرح تأمین آب شرب بر اساس پیش بینی جمعیتی برای استان های اصفهان، کرمان و یزد است که متشکل از سه بخش مجزا شامل احداث سد ۱٫۵ میلیارد متر مکعبی به ارتفاع ۱۷۸ متر، سامانه انتقال آب تا منطقه ‘ شلمزار’ در چهار محال و بختیاری و خطوط انتقال از سامانه انتقال آب از شلمزار به اصفهان، یزد و کرمان است.
همچنین طرح ۹ ماده ای احیای حوضه آبریز زاینده رود که در سال ۹۳ با هدف هماهنگی و اعمال مدیریت واحد بر این حوضه آبریز در موضوعات منابع، مصارف و حقابه ها به تصویب شورای آب کشور رسید نیز می تواند گامی مؤثر دربهبود اوضاع ایفا کند.