دوستی های قبل از ازدواج

به عنوان مثال دوستی های که در خیابان رخ می دهد اگر از اساس بر مبنای عقل نباشد، حتی اگر علاقه ای نیز به وجود آید واقعی نیست و به صورت پوچ بروز می کند ؛ در مجموع ازدواج هایی که از این نوع دوستی ها سر چشمه می گیرد زوجین را خوشبخت نمی کند.
اگر این دوستی ها با عقل و منطق باشد به عنوان مثال در دانشگاه شکل بگیرد بستری به خود می گیرد زیرا دختر و پسر نه از روی غرایز بلکه با توجه به این که سن ازدواج رسیدند و بر اساس تحصیلات و اطلاعاتی که در این مورد دارند و شعور اجتماعی در این میان پیدا کرده‌اند با یکدیگر دوست می شوند و ازدواج می کنند.
دوستی ها اگر در دوران جوانی و با اطلاع والدین باشد ممکن است به ازدواج موفق بیانجامد. اما دختر و پسری که از دوران نوجوانی و یا در دورانی که به مدرسه می روند و هنوز منطق در آنها به شکل مبنایی خود را نشان نمی دهد و فقط از روی غرایز و امیال جنسی با یکدیگر دوست می شوند این نوع ازدواج ها نمی تواند شکل درستی به خود بگیرد.
(۱. آشناییهای منجر به ازدواج باید حد و مرزهایی داشته باشد و بعد از چند ماه گفتگو و آشنایی باید تکلیفشان را مشخص کنند ؛ معمولا خانم ها تلاش می کنند زودتر ازدواج کنند و آقایان در سطح دوستی و ارتباط ، رابطه را نگه می دارند . در چنین موقعیت هایی نقش خانم ها بسیار مهم است که به این رابطه تن ندهند و موجب تداوم آن نشوند و اجازه ندهند ازدواجشان به تاخیر بیافتد .

برای ازدواج ، آشنایی طولانی مورد نیاز است و منظور از طولانی ، حداقل ۶ ماه است . این ارتباط به معنای دیدارهای کوتاه مدت در پارک یا کافی شاپ نیست ، دیدارها باید عمیق تر و منطقی تر باشد وهر دو طرف نکته هایی را رعایت کنند.۱)

منبع ۱) بیتوته