بچه های طلاق ، کودکانی با رویاهای از دست رفته

بچه های طلاق در واقع متارکه پدر و مادر زندگی خود را از دست رفته می بینند.
بچه های طلاق را نباید کودکان ترد شده از خانواده دانست ؛ بلکه آنها نیز مانند سایر کودکان خواهان جمعی گرم وصمیمی هستند که اشتباه یکی از والدین ، کودکان طلاق می شوند .
این نوع کودکان بعد از طلاق یا به پدر ویا به مادر سپرده می شوند و در صورت عدم لیاقت و کفایت والدین سرپرستی آنها به مادر بزرگ یا پدر بزرگ و جد پدری سپرده می شود .
بچه های طلاق علاوه بر زندگی بعد از جدایی ، در زندگی های پر تنش و استرس زای پدر مادر صدمه می بینند و بعد از طلاق اگر خوب از آنها مراقبت و نگهداری نشود معمولا دچار خلاء های عاطفی می شوند و به راههای خلاف وضع اخلاق کشیده می شوند؛ این کودکان به دلیل این که عشق یکی از والدین را بعد از طلاق نسبت به خود کمتر می بینند ممکن است به بیماریهای روحی نظیر شب ادراری ، استرس و بیماریهای دیگری مبتلا شوند.
در واقع بچه های طلاق بعد از جدایی نمی دانند چگونه محبت عشق را بین والدین تقسیم کنند و هر آن از این مسئله در هراسند که برای همیشه با عدم پذیرش یکی از والدین مواجه شوند.
این کودکان در واقع گاهی در زندگی مشترک بیشتر از زندگی بعد از طلاق آسیب می بینند چون با دعواها ، جنگ و عشق آنها نسبت به یکدیگر و به خود را کمتر احساس می کنند و همیشه در ناراحتی به سر می بردند.
معمولا والدین بعد از طلاق که دلایل مختلفی دارد توجه کمتری به کودک خود می کنند بویژه چالشی که خودشان برای خود به وجود می آورند وبا سرزنش کودک خلا عاطفی خود را پر می کنند . با به وجود آمدن شرایط زندگی جدید و ازدواج ، توجه والدین به کودک کمتر می شود.
این بچه ها در زندگی دوم والدین نیز صدمه می بینند چون نمی توانند جای پدر و مادر دیگری را بپذیرند ؛ به خصوص اگر ازدواج دوم همراه با فرزندان والدین جدید باشد .
گاهی بچه های طلاق با پدر ویا مادر به خارج از کشور عزیمت می کنند وبه صورت دایمی از ملاقات دیگری محروم می شوند .
معمولا زندگی مادر بعد از طلاق و حضانت ، او برای کودک سخت تر از پدر است .
بچه های طلاق در سنین نوجوانی و همزمان با بلوغ جسمی و فکری ممکن است علایمی چون خشم جنگجویی را از خود نشان دهند ودر این سن یکی از از والدین که متارکه کرده است نتواند چنین فرزندی را کنترل کند .
معمولا کودکان بعد از طلاق ، خود را مقصر می دانند وفکر می کنند کاری از دست آنها بر نیامده ومقصر طلاق والدین آنها هستند .
بعضی اوقات والدین با دیدن کودکان خود دچار دلسوزی می شوند و با وجود تنش زیاد ، در زندگی از متارکه و جدایی صرف نظر می کنند .
برخی از این کودکان به دلیل عدم نگهداری و پذیرش  والدین ، کودک را به مراکز نگهداری از کودکان بدسرپرست یا بی سرپرست می بردند ودر آنجا به زندگی ادامه می دهند و بزرگ می شوند
کودکان فرشته های کوچک زمینی هستند که باید از توجه خاصی برخوردار باشند ، والدین باید قبل از ازدواج درباره این اختیار فرزند تصمیمات لازم را اتخاذ کنند ویا زمانی که وارد زندگی مشترک شدند؛ توجه و سازگاری خود را حتی در صورت عدم رضایت از این زندگی بیشتر کنند ؛ به خصوص اگر دارای فرزندی شوند که هر گونه ظلم و ستم به این کودکان مورد سرزنش ورای صحبت است و از ایجاد شرایط آسیب زا اجتناب کنند .
بچه های طلاق بعد از جدایی احساس تنهایی می کنند و دچار این افکار می شوند همچون اینکه هیچ کس آنها را دوست ندارد، می شوند و والدین خود را از دست رفته می دانند .
اگر بچه های طلاق دارای خواهر یا برادری بعد از جدایی باشند ، ضربه روحی بیشتری به آنها وارد می شود و با جدایی از یکدیگر ، با احساس تنهایی و کمبود مواجه می شوند به امید این که هیچ کودکی رویاهای خود را از دست رفته نبیند و مانند یک فرشته کوچک به عواطف شخصیتش احترام گذاشته شود.