نقش یک پهپاد دو زیست در بررسی تغییرات آب و هوایی

به گزارش جارپرس از ایسنا و به نقل از دیلی‌میل، پهپادی که محققان انگلیسی از آن رونمایی کرده‌اند مدوسا(MEDUSA) نام دارد و می‌تواند در هوا پرواز کند و روی آب فرود آید و برای نظارت بر تغییرات آب و هوایی در دریاهای قطب شمال مورد استفاده قرار گیرد.

کلمه مدوسا مخفف عبارت “ربات چند محیطی دوگانه برای جمع‌آوری نمونه زیر آب”(Multi-Environment Dual robot for Underwater Sample Acquisition) است و قادر است در هوا پرواز کرده و روی آب فرود بیاید تا به سرعت نمونه‌هایی را برای مطالعات علمی جمع‌آوری کند. ربات مدوسا قادر به دسترسی به مکان‌های آبی صعب العبور و جمع آوری نمونه‌های آب است.

این ربات دارای یک بخش خارجی(pod) متصل به آن است که می‌تواند از راه دور در زیر آب و در محیط‌های آبی صعب العبور مستقر شود.

مهندسان کالج سلطنتی لندن از این پهپاد برای اندازه‌گیری نشانه‌های میکروارگانیسم‌ها و شکوفایی جلبکی که می‌تواند برای سلامت انسان خطراتی ایجاد کند، استفاده می‌کنند.

شکوفایی جلبکی به معنی رشد آنی یا انباشت تعداد جلبک‌ها در یک سیستم زیست‌آبی است. شکوفایی جلبکی منحصر به محیط‌های دریایی نیست و ممکن است در آب‌های شیرین نیز رخ دهد.

در آینده می‌توان از آن برای نظارت بر سرنخ‌های آب و هوایی مانند تغییرات دما در دریاهای قطب شمال استفاده کرد.

پروفسور “میرکو کواچ”(Mirko Kovac) از دانشکده هوانوردی کالج سلطنتی لندن گفت: ما باید اطلاعات زیادی درباره آب‌های زمین داشته باشیم. با نظارت بر پارامترهای اکولوژیکی می‌توانیم موارد منحصر به فرد را شناسایی کنیم و عوامل موثر بر کیفیت آب و سلامت اکوسیستم را در شرایط آب و هوایی در حال تغییر درک کنیم.

توانایی منحصربه‌فرد مدوسا برای رسیدن به مکان‌های دشوار و جمع‌آوری تصاویر، نمونه‌ها و معیارهای آبی برای اکولوژی و تحقیقات درباره آبزیان ارزشمند خواهد بود و می‌تواند درک ما از آب و هوای محیط‌های غیرقابل دسترسی مانند قطب شمال را افزایش دهد.

این پهپاد با استفاده از شش چندپروانه(Multirotor) کنترل‌شده از راه دور پرواز می‌کند پره‌های مولد بالابر آن نیز در اطراف یک دکل عمودی مرکزی مانند پره‌های هلیکوپتر می‌چرخند.

این امر به پهپاد اجازه می‌دهد تا با وجود محموله‌های سنگین، مسافت‌های طولانی را طی کند و از موانع و زمین‌های صعب العبور نیز عبور و بر فراز آنها پرواز کند.

هنگامی که پهپاد به مکانی که می‌خواهد از آنجا نمونه‌ای را جمع‌آوری کند رسید، آن بخش خارجی متصل به خود را در آنجا مستقر می‌کند.

این بخش خارجی دارای یک دوربین و چند حسگر است و می‌تواند تا عمق ۱۰ متری پایین رود.

عمق و موقعیت آن در آب توسط اپراتور از راه دور کنترل می‌شود و این بخش خارجی از جت‌ها و نیروی شناوری برای تنظیم خود استفاده می‌کند. دوربین این بخش فیلم آن مکان را به صورت زنده ارسال می‌کند و حسگرها نیز چندین داده را در لحظه ارائه می‌کنند.

پس از برداشتن نمونه، پهپاد می‌تواند بخش خارجی خود را قبل از بلند شدن و پرواز به سمت مقصد، جمع کند.

این آزمایش در آزمایشگاه فدرال علم و فناوری مواد سوئیس و دریاچه زوریخ با محققان موسسه تحقیقات آبزی ایوَگ(eawag) در سوئیس انجام شد.

پهپاد یاد شده می‌تواند برای استفاده در اقیانوس به ویژه اقیانوس قطب شمال مفید باشد و با بررسی تغییرات دمای اقیانوس، اسیدیته و شوری آن سرنخ‌های مهمی در مورد بحران جهانی آب و هوا ارائه دهد.

این پهپاد همچنین می‌تواند به نظارت و حفظ زیرساخت‌های دریایی مانند خطوط لوله انرژی زیر آب و توربین‌های بادی شناور کمک کند.

محققان در مرحله بعد می‌خواهند پهپادهای نرمی بسازند که می‌توانند شکل بدن خود را تغییر دهند تا بتوانند پرواز کنند، در سطح آب سفر کنند و همچنین در زیر آب شیرجه بزنند.

انتهای پیام