ناآرامی های فرانسه ؛ آتش زیر خاکستر

به گزارش جارپرس به نقل از ایرنا، شنبه ای که گذشت، گرچه اعتراض های خیابانی ‘جلیقه زردها’ همچنان ادامه داشت اما به نظر می رسد تاحدودی از شدت آن کاسته شده است و شهروندان فرانسه که امیدی به بهبود اوضاع اقتصادی ندارند ترجیح می دهند در روزهای پایانی سال ؛ به فکر سال جدید میلادی باشند هرچند کشته شدن ۱۰ نفر از معترضان در ناآرامی هایی اخیر فرانسه ؛ جشن های سال نو میلادی را به کام مردم این کشور تلخ کرده است.
رئیس جمهور فرانسه وعده داده است که کاهش مالیات بر کارگران کم درآمد را سرعت ببخشد و طرح افزایش مالیات را برای بازنشستگان ملغی کند. او تاکید کرده است که حداقل دستمزد ماهانه تا یکصد یورو افزایش می‌یابد و مالیات بر اضافه کاری از اول ژانویه سال آینده میلادی حذف می‌شود. بنابر برنامه جدید دولت مکرون، بازنشستگانی که کمتر از ۲ هزار یورو دریافت می‌کنند طرح افزایش مالیات بر درآمد آن‌ها لغو می‌شود.
** آیا واقعا مکرون قادر است این وعده های خود را عملی سازد؟
پیش‌بینی می‌شود که دولت مکرون برای عملی کردن وعده‌ افزایش حداقل حقوق به میزان صد یورو، دولت به ۱۰ میلیارد یورو نیاز داشته باشد.
وعده پرداخت پاداش فوق العاده‌ ازسوی شرکت‌ها و همچنین کسر نکردن مالیات از دستمزد ساعات اضافه‌کاری، بحث‌های داغی را میان دولت و مخالفان این وعده‌ها برانگیخته است.
درحالی که نمایندگان حزب حاکم در مجلس فرانسه به دنبال اجرای سریع وعده‌های رئیس جمهوری هستند، وزارت اقتصاد به مدیریت برونو لومر از چهره‌های راستگرا، نگران افزایش بدهی‌های دولت فرانسه است.
از سویی دیگر، در روزهای پایانی سال ۲۰۱۸، کسب و کار مغازه‌داران در سراسر فرانسه که قاعدتا در آستانه سال نو میلادی باید رونق داشته باشد، به علت تظاهرات اعتراض آمیز ‘جلیقه زردها’ به هم خورده است.

**جلیقه زردها، افسانه رئیس جمهوری اصلاح طلب را درهم شکستند
رئیس جمهوری فرانسه از ابتدای دوران ریاست جمهوری خود اغلب ازسوی منتقدانش متهم می شود که رئیس جمهوری ثروتمندان است.
گرچه بسیاری از معترضان، مکرون را بی تفاوتی به مطالبات خود محکوم می کنند اما در حقیقت در کاخ الیزه این بحران تنها موضوعی برای نگرانی رئیس جمهوری است که تمام برنامه های رسمی خود را متوقف کرده است و به ویژه سفر دو روزه خود به صربستان را برای افزایش نشست ها و رایزنی ها لغو کرد.
مکرون پیش از این هم در سفر به شرق و شمال فرانسه در ماه نوامبر به شدت مورد انتقادات لفظی قرار گرفته بود اما هیچ گاه با خشونت رو به رو نشد. اما از آن زمان اوضاع به شدت وخیم تر شده است و مطرح شدن علنی تهدیدات فیزیکی اطرافیان وی را نگران کرده است.
رئیس جمهوری فرانسه پس از شش هفته مواجهه با جنبش ‘جلیقه زردها’ به ناچار تسلیم اعتراض های خیابانی شد و افزایش مالیات بر سوخت را به مدت شش ماه به حالت تعلیق درآورد.
این عقب نشینی در برابر گستردگی و وسعت اعتراض ها لازم بود، اعتراضاتی که افسانه رئیس جمهوری مقتدر و اصلاح طلب را درهم شکست.
عقب نشینی مکرون که نخستین پیروزی ‘جلیقه زردها’ شمرده می شود، آشکارا به آنها دل و جرﺃت بیشتری داده است و آنها را وسوسه می کند که به راهشان ادامه دهند.
در برابر این میزان بدگمانی مردم فرانسه نسبت به مکرون، وی باید راهی بیابد که نه تنها به بحران پایان دهد بلکه دوران ریاست جمهوری خود را از صفر شروع کند.
از سویی دیگر، ‘ادوارد فیلیپ’ نخست وزیر فرانسه، امیدوار است با فروکش کردن آتش خشم جلیقه زردها، بتواند در مقام خود ابقا شود.
فیلیپ که موقعیت متزلزلی پیدا کرده و به دلیل سرسختی و انعطاف ناپذیریش در آغاز بحران هدف انتقادات بسیاری قرار گرفته است، چندی پیش (۱۳ آذر) در مجلس ملی تصدیق کرد که بایست تغییراتی در کشور داد.
زمان اعتراف به خطا برای نخست وزیر لجوج فرانسه فرارسیده است اما آیا او به جایی رسیده است که لازم باشد از مردم طلب بخشایش کند؟
او در مجلس سنای فرانسه به خطای خود اعتراف و اعلام کرد که دولت تمهیداتی برای پاسخ به خواسته های ‘جلیقه زردها’ درنظر گرفته است.
وی به این نحو می خواهد علاوه بر پاسخگویی به مطالبات مردم، خود را سپر بلای رئیس جمهوری جوان کند که آماج اصلی اعتراضات ‘جلیقه زردها’ است.

**جرقه اعتراض ها از کجا آغاز شد؟
ماجرای اعتراض های مردم فرانسه به افزایش قیمت سوخت، در ابتدا بسیار ساده شروع شد.
ماجرا از راه اندازی کمپینی توسط زنی ۳۲ ساله به نام ‘پریسیلیا لودوسکی’ آغاز شد. این زن جوان فرانسوی که در حومه پاریس زندگی می کند، در ماه مه طوماری بر روی صفحه فیس بوکش تهیه کرد و در آن از مردم خواست برای کاهش بهای سوخت در پمپ بنزین ها آن را امضا کنند.
در ابتدا این درخواست نظر مردم را جلب نکرد تا اینکه روزنامه ‘لو پریزین’ مدتی بعد گزارشی از درخواست لودوسکی منتشر کرد.
همزمان با انتشار این گزارش، تعدادی زیادی از گروه های مستقل مدنی، جنبشی زیر عنوان’ مخالفت با افزایش قیمت سوخت’ راه اندازی کردند و پس از آن بود که برخی شهروندان هم به صورت خودجوش گروه‌های محلی سازماندهی کردند.
هنوز پرسش هایی درباره چشم انداز و تحولات پیش روی دولت فرانسه باقی مانده است. با این حال مقامات الیزه در شش هفته گذشته تلاش کردند این جنبش را مردمی نشان ندهند و آن را به گونه ای به تندروهای وابسته به شبکه هایی در خارج از فرانسه بویژه روسیه مرتبط سازند.
مکرون که برای دیدار با رئیس جمهوری چاد به این کشور سفر کرده است، از فرصت به دست آمده استفاده کرد و خواستار بازگشت آرامش به کشورش شد.
وی گفت: ‘اکنون زمان آن فرا رسیده است تا نظم و آرامش بار دیگر به فرانسه بازگردد. در شرایط حساس کنونی، کشور ما بیش از هر چیز دیگری به نظم و آرامش نیاز دارد. هم اکنون آنچه که بیش از پیش فرانسوی ها به آن نیاز دارند، هماهنگی، همدلی، اتحاد و تعهد صادقانه است. اهداف مشترکی داریم و باید تفاوت ها را کنار گذاشته و برای رسیدن به این اهداف تلاش کنیم.
رئیس جمهوری فرنسه تاکید کرد که در تماس مستقیم با وزیر کشور، همه تحولات فرانسه را از نزدیک پیگیری می کند.
اکنون با آرام شدن نسبی اوضاع، بسیاری از کارشناسان از خود می پرسند که آیا رئیس جمهوری جوان فرانسه که تنها یک سال از ورودش به کاخ الیزه می گذرد، می تواند به وعده هایی که داده است، جامه عمل بپوشاند؟
آیا وعده های مکرون توانسته است آتش خشم معترضان به عملکرد سیاسی و اقتصادی وی را خاموش کند یا این آتش زیر خاکستری است که در شب آغاز سال جدید میلادی که همواره آبستن درگیری ها و خشونت های بی سابقه در فرانسه است، بار دیگر زبانه خواهد کشید؟