عواقب منطقه ای پیروزی مورنو در انتخابات اکوادور

مادرید- جارپرس- روزنامه روزنامه ‘لا ایزکی اردا’ چاپ بوئنوس آیرس پایتخت آرژانتین، پیروزی «لنین مورنو» نامزد چپگرای حزب دولت در انتخابات ۱۳ فروردین ۹۶ اکوادور را مورد بررسی قرار داد.

به گزارش جارپرس این روزنامه نوشت: مورنو در حالی‌ به پیروزی دست یافت که ترقی‌ خواهان آمریکای لاتین این انتخابات را به نبرد بزرگ خود علیه بازگشت دولت های آشکارا نئولیبرال و طرفدار امپریالیسم نظیر ماکری (آرژانتین) و تمر (برزیل )، تبدیل کرده بودند ، به طوری که با اعلام پیروزی مورنو ، رهبران چپگرای آمریکای لاتین بلافاصله آن را تبریک گفتند .
در میان پیشرفت راستگرایان در تمامی منطقه به ویژه با پیروزی «مائوریسیو ماکری» در آرژانتین و کودتای نهادی «میشل تمر» در برزیل ، نتیجه اکوادور بدون شک یک نفس تازه برای این ترقی‌ خواهی‌ در حال عقبگرد است .
این پیروزی برای «نیکلاس مادورو» رئیس جمهوری ونزوئلا ، پس از آخرین بحران سیاسی ناشی‌ از حکم دیوان عالی‌ کشور در سلب اقتدارات مجلس ملی‌ و عقب نشینی از آن پس از انتقادات جامعه بین المللی که رئیس جمهوری ونزوئلا را هنوز ضعیف تر کرده است ، حیاتی بود .
علاوه بر بلوک ونزوئلا – بولیوی – اکوادور ، پیروزی لنین مورنو مشوقی برای استراتژی ‘کرچنریسم’ یا مقاومت برای بازگشت به رقابت برای قدرت در انتخابات آینده آرژانتین است .موفقیت لنین برای آرژانتین یک معنای جالبی‌ دارد ، زیرا به نوعی پیروزی مورنو ، بیانی‌ از پروژه ‘سیولیست'(سیولی نامزد حزب دولت در انتخابات گذشته آرژانتین ) است که نتوانست در این کشور موفق شود.
البته این استراتژی ، به ضرر کارگران و چوب در لای چرخ مقاومت هایی‌ است که می‌ توانند ریاضت ها علیه ملت را شکست دهند.
در این رابطه ، چه در ونزوئلا و چه در اکوادور ، این ترقی‌ خواهان، بحران اقتصادی را که از دست کم دو سال پیش منطقه را در بر گرفته، مدیریت می‌ کنند و به اعمال ریاضت ها و دادن امتیازات بیشتری به شرکت های بزرگ می‌ پردازند . به عبارتی دیگر ، چپگرایان در این منطقه همان کاری را می‌ کنند که رقبای راستگرایشان می‌ خواهند انجام دهند .
در آرژانتین و برزیل، آخرین سال های دولت «کریستینا کرچنر» و «دیلما روسف» ، ریاضت های شدیدی اجرا شد و امروزه در پارلمان ، احزاب چپگرا با رای مثبت خود در تصویب اقدامات اقتصادی علیه مردم که از سوی راستگرایان پیشنهاد می‌ شوند ، کمک می‌ کنند .
اظهارات مورنو در اکوادور که خواستار “گفت و گو” و “اجماع” برای “کار در کنار هم برای کشور” شده ، فقط یک استراتژی تبلیغاتی برای پاسخ به انتقادات و خستگی بخش بزرگی‌ از مردم نسبت به عناصر ضد دموکراتیک دولت «رافائل کوره آ» نبود .
بیانات مورنو به این معنی‌ است که وی تمایل دارد بخشی از برنامه نئولیبرال را اجرا کند اما این اقدام نسبت به آنچه که «گیئرمو لاسو» رقیب انتخاباتی او تصمیم داشت انجام دهد، به صورت تدریجی خواهد بود.