آموزش و آگاهی بخشی؛ شرط ایجاد امنیت روانی کودکان

مطبوعات کشور به طور روزانه مهمترین و برجسته ترین رخدادهای داخلی و خارجی را پوشش می دهند. این در حالی است که بخش زیادی از خبرها، یادداشت ها، گزارش ها، گفت وگوها و … به انعکاس شرایط اجتماعی و فرهنگی جامعه اختصاص می یابد؛ موضوعی که توجه ویژه به آن اهمیتی فزاینده دارد.

گروه اطلاع رسانی ایرنا؛ موضوع های یادشده را که انعکاس قابل توجهی در روزنامه های صبح سه شنبه ۲۷ تیر ۱۳۹۶ داشت؛ با هدف آگاهی بخشی و اطلاع رسانی بررسی کرده است.

**کودک آزاران در انتظار مجازات
برخی از اخبار در ارتباط با کودک آزاری در روزهای گذشته سبب، خدشه دار شدن و تشویش اذهان عمومی جامعه شده است و کارشناسان و جامعه شناسان مختلف راهکارهایی برای پیشگیری از این گونه حوادث ارایه داده اند تا با بالا رفتن حساسیت جامعه نسبت به وضعیت حقوق کودکان دیگر شاهد این قبیل اتفاق ها در جامعه نبود.

روزنامه «ایران» در یادداشتی با قلم هلیا واحدی روانشناس با عنوان «کودکان؛ بی‌دفاع جامعه در حال گذار»‌، نوشت:‌ حجم اخبار درباره آزار و اذیت‌های معطوف به کودکان روز به روز گسترش می‌یابد. مدرن شدن زندگی، افزایش آسیب‌های اجتماعی در کشور و ویژگی‌های جامعه گذار از جمله عوامل این مسأله هستند. از آنجا که کودکان بیش از سایر اقشار جامعه از این موضوع آسیب می‌بینند طبعاً حجم اخبار مربوط به آنها هم در رسانه‌ها بسامد بیشتری می‌یابد.

در ادامه می خوانیم: کمتر روزی است که خبر قتل و جنایت، تجاوز، ضرب و شتم، اعتیاد، خرید و فروش، خودکشی و سوءاستفاده‌های کاری، درباره کودکان به گوش نرسد. اگر چه این موارد به تنهایی زنگ خطری جدی در قبال سلامت و امنیت روانی جامعه است، با این حال آسیب‌های فراروی کودکان در حال حاضر، محدوده گسترده تری از قتل، تجاوز و ضرب و شتم پیدا کرده است. کودکان همواره جزو یکی از آسیب پذیرترین لایه‌های اجتماعی بوده‌اند.

این روزنامه با انتخاب گزارشی با عنوان «پیشگیری از کودک آزاری با آموزش و آگاهی بخشی» ‌می نویسد:‌ یک هفته از انتشار خبر پیدا شدن جسد آتنا اصلانی دختر ۷ ساله اهل مغان پارس آباد می‌گذرد و همچنان موجی از واکنش‌ها درباره علت قتل آتنا در رسانه‌ها و شبکه‌های اجتماعی و در میان افکار عمومی جریان دارد. روز گذشته نیز خبری تأسف بار منتشر شد مبنی بر اینکه دخترکی ۷ ساله به نام کیمیا در اثر تجاوزهای ناپدری در بیمارستان بستری شده است.

در ادامه این گزارش آمده است: در پی چنین وقایعی کارشناسان و مردم در شبکه‌های اجتماعی از جای خالی آموزش‌های پیشگیری از آزار جنسی به کودکان و تأثیر آن بر وقوع حوادث اینچنینی سخن می‌گویند و عده‌ای نیز بی‌توجهی خانواده‌ها و نهادهای آموزشی را در به قتل رسیدن آتنا، آزار کیمیا و موارد مشابه آن مانند ستایش قریشی محتمل می‌دانند. از سوی دیگر گروهی نیز حوادثی از این دست را به فقر آموزش والدین گره می‌زنند.

روزنامه «آرمان» با درج یادداشتی با عنوان «اولویت دادن به پیشگیری از کودک‌آزاری» ‌نوشت: یکی از موضوعات مورد توجه در این روزها بحث آسیب‌های‌اجتماعی و به تبع آن خشونت‌خانگی است. کودک آزاری یکی از مصادیق خشونت‌های خانگی است که در کنار همسرآزاری و سالمندآزاری فراوانی بسیاری در جامعه دارد. معضل کودک‌آزاری در همه جوامع وجود دارد و کشور ما نیز از این مساله مستثنا نیست. اولویت در‌ حال حاضر باید پیشگیری از بحث کودک‌آزاری باشد.

سیدحسن موسوی چلک در ادامه این یادداشت می نویسد: پیشگیری از کود‌ک‌آزاری نیز مبتنی بر شرایط و نیازهای فرهنگی کودکان و والدین آنهاست. افراد مرتبط با حوزه کودکان باید بتوانند اطلاعاتشان را در حوزه پیشگیری از آزار و اذیت کودکان توسعه دهند. پیشگیری از کودک‌آزاری تنها از طریق اطلاع‌رسانی و آگاه سازی امکان دارد و بدون راهکارهای پیشگیرانه هیچ‌گاه نمی‌توان میزان آسیب‌های اجتماعی و به ویژه کودک‌آزاری را به صفر رساند. در چنین شرایطی منطق حکم می‌کند که دولت‌ها بستری را برای افراد در شرایط بحرانی فراهم کنند تا آنها بتوانند از ظرفیت‌های موجود برای دریافت کمک استفاده کنند.

روزنامه «اطلاعات» در گزارشی با عنوان «کودکان در حلقه امنیت جانی و روانی» آورده است:‌ کیاناسادات نیشابوری، آتنای مغانی، حنانه سنقری و ستایش ورامینی، دخترکانی بودند که قرار بود در کنار خانواده‌هایشان رشد کنند، درس بخوانند و روزی از روزها، لباس عروسی بر تن کنند، اما حالا آرام در بستر مرگ آرامیده اند. صدای فریاد این کودکان معصوم را که گل‌های زندگی‌هایشان به دست پلیدان روزگار پرپر شد، کسی نشنید و داغی بر دلهای‌مان نشاند.‏

در ادامه می خوانیم:‌ قصه پرغصه قتل کودکان بخصوص دخترکانی که قربانی اذیت و آزار می‌شوند، بسیاردردناک و فاجعه آمیزاست. چند کودک یاد شده در چندین ماه گذشته جان خودراازدست داده‌اند ومجازات سریع و قانونی عاملان آن نیز ظاهرا تاثیری دراینکه اتفاق مشابه دیگری درجامعه رخ ندهد، نداشته است.‏ اینکه مجازات عاملان این نوع جنایت‌ها بازدارنده نبوده است،خود جای بحث فراوان دارد. اما جامعه برای اینکه کودکان‌مان را از آسیب‌های اجتماعی نظیر تعرض، ربایش و آزار واذیت نجات دهد، چه کار کرده است؟ درکدام خانه، مدرسه و یا محلی باید این کودکان چگونگی مراقبت از خود را بیاموزند و حالا که مجازات‌ها پاسخ گو نبوده است، چاره چیست؟

روزنامه «جام جم» در یادداشتی به قلم سیدحسن موسوی‌چلک رئیس انجمن مددکاران اجتماعی ایران با عنوان «مددکاران اجتماعی، ضابطان اجتماعی»، آورد: گرچه قانون حمایت از کودکان و نوجوانان مصوب سال ۱۳۸۱ در مجلس شورای اسلامی نوع برخورد با کودک‌آزار یا کسی که اقدام به کودک‌آزاری پنهان می‌کند، مشخص شده است، اما به دلیل کاستی‌ها لایحه‌ای در سال ۱۳۸۷ توسط قوه قضاییه با همکاری دستگاه‌های مختلف نوشته شد که پس از بررسی‌های گوناگون در حال حاضر در کمیسیون قضایی و حقوقی مجلس در انتظار تصویب است. برای تدوین این لایحه، مطالعات و بررسی‌های زیادی صورت‌گرفته از جمله مطالعه قوانین کشورهای مرتبط، بررسی قوانین پیشین، خلأهای قانونی، ‌احصای نقاط ضعف آن و مؤلفه‌هایی که باید به قانون اضافه شود.

در ادامه این یادداشت آمده است: از سوی دیگر، پیش‌بینی شده تا تمام مراکزی که به هر دلیل کودکان به آن مراجعه می‌کنند، در صورت اطلاع از مصادیق کودک‌آزاری باید آن را به بهزیستی و مددکاران این حوزه گزارش کنند. از سوی دیگر،‌ قوانین هر چه بازدارنده هم باشند، باز هم مواردی از کودک‌آزاری روی می‌دهد. بر این اساس،‌ باید روی پیشگیری همه‌جانبه و مستمر کار کنیم. آگاه‌سازی خانواده‌ها درباره آموزش مراقبت سلامت جنسی کودکان در این زمینه مؤثر است.

** گردشگری؛ کلید توسعه پایدار
تنوع و جاذبه های زیست محیطی، بافت های تاریخی زیبا، تنوع فرهنگی و قومی از عوامل تاثیرگذار در جذب توریسم و گردشگر محسوب می شوند، مولفه ای که ایران با دارا بودن آن می تواند با استفاده از این ظرفیت به توسعه پایدار دست یابد و از مزیت های بی شمار این صنعت همچون اشتغال زایی و ورود سرمایه های خارجی بهره ببرد.

روزنامه «آفرینش» در سرمقاله ای با قلم زهرا کیان بخت با عنوان «صنعتی که جدی گرفته نمی‌شود…»، آورد: شاید برای توریسم هم مانند بسیاری از موارد انسانی دیگر، نتوان مبدأ و نقطه شروع معین و قاطعی در نظر گرفت. سیاحت، گشت و گذار و بازدید از ناشناخته‌ها، همواره برای انسان، جذاب و دلپذیر بوده است. اما شاید کمی پیش‌تر از این، تصور نمی‌شد گردشگری، تا جایی مورد استقبال انسانهایی از سراسر جهان قرار بگیرد که نه‌فقط به یک صنعت مهم تبدیل گردد، بلکه تا جایی سودآوری و پیشرفت برای ملتها به همراه داشته باشد که نقطه اتکا و پایه پیشرفت اقتصادی برخی کشورها تلقی شود.

در ادامه این مطلب می خوانیم: در این میان، کشورهایی که در آنها پتانسیل های بیشتری برای گردشگرپذیر شدن وجود دارد، دارای شانس موفقیت و برد بیشتری در این زمینه خواهند بود. اما داشتن پتانسیل تنها یک کفه ماجراست. بخش دیگر، به نحوه بهره‌برداری از پتانسیلها درجهت رونق گردشگری و به وجود آوردن اقتصادی متکی به آن، برمی‌گردد. رفع کمبودها و استفاده از ظرفیتها در زمینه‌های مختلف، به طوری که نه‌فقط تا حد قابل قبولی، انتظارات مردمان بومی را برآورده کند، بلکه فراتر از آن، افرادی را از ملیتها و فرهنگهای دیگر نیز به خود جذب کند، چیزی است که می‌تواند عامل شکل‌گیری اقتصادی پویا و مبتنی بر گردشگری باشد.

روزنامه «شرق» با درج یادداشتی با عنوان «گسترش صنعت تهرانگردی شاه‌کلید توسعه اقتصاد شهری» می نویسد: امروزه صنعت گردشگری پس از صنایع نفت و اتومبیل‌سازی به سومین صنعت درآمدزا تبدیل شده است و نقش بسیار مهمی در اشتغال‌زایی و درآمدزایی کشورها ایفا می‌کند. از‌آنجا‌که این صنعت به سرمایه‌گذاری سنگین اولیه نیاز ندارد؛ بنابراین با توجه بیشتر به آن و در نگاهی جزئی‌تر، با نگاهی اجرائی در حکمرانی‌های محلی (شورای اسلامی شهر و روستا)، می‌توان چرخ اقتصادی شهرها را به خوبی به گردش در‌آورد و قدم‌های استواری در زمینه اقتصاد پایدار شهری برداشت.

در ادامه این یادداشت که به قلم امیر پیمانی پژوهشگر نگاشته شد، آمده است: اثرگذاری صنعت گردشگری، از لحاظ اقتصادی در پایتخت با هدف رشد و بالندگی، سبب ایجاد اشتغال، کاهش بی‌کاری، افزایش درآمد و از همه مهم‌تر باعث توسعه پایدار و رسیدن به شرایط متعادل از نظر پیشرفت می‌شود. برای نمونه، از هر ٩ کارگر و کارمند در سراسر دنیا یک نفر در صنعت جهانگردی مشغول است. بی‌شک برای رسیدن به این مقصود، منابع پایدار شهری نقش تعیین‌کننده‌ای ایفا می‌کنند و شاید بتوان این عامل را مهم‌تر از دیگر عوامل در توسعه شهر تهران ارزیابی کرد.

روزنامه «دنیای اقتصاد» در گزارشی با عنوان «ورود نهادهای بازرسی به پرونده اقامتگاه‌های دولتی» ‌نوشت: طبق آمار منتشرشده دفتر برنامه‌ریزی و حمایت از توسعه گردشگری در خصوص مراکز اقامتی کشور که از تحلیل اطلاعات پلیس اماکن در سال‌های ۹۳ و ۹۴ به‌دست آمده، خراسان‌رضوی با بیشترین میزان رشد مثبت در سال‌های ۹۳ و ۹۴ به ترتیب یک میلیون و ۹۱۸ هزار نفر و ۲ میلیون و ۹۲ هزار نفر گردشگر و مازندران در همین سال‌ها به ترتیب ۱۲۳ هزار نفر و ۹۳ هزار نفر گردشگر را در اقامتگاه‌های مجاز پذیرایی کرده‌اند.

در ادامه این گزارش آمده است:‌ در دوره‌ای که استان‌های توریست‌پذیر کشور با کمبود اقامتگاه‌های گردشگری مواجه بودند، دستگاه‌های اجرایی هر‌کدام به احداث اقامتگاهی برای خود اقدام کردند. این موضوع تا سال ۸۷ و ابلاغ قانون سیاست‌های کلی اصل۴۴ قانون اساسی ادامه داشت. در این زمان اما دستگاه‌های اجرایی موظف به واگذاری این اقامتگاه‌ها به بخش خصوصی شدند‌ اما تا امروز این قانون به مرحله اجرا نرسیده است.

روزنامه «ایران» در مطلبی با عنوان «بهره‌برداری از ۷ پروژه عمرانی و گردشگری در کیش»، ‌نوشت:‌ سازمان منطقه آزاد کیش، در آخرین هفته‌های فعالیت دولت یازدهم ٩ پروژه اقتصادی، عمرانی و گردشگری را در منطقه آزاد کیش به اتمام رساند که ٧ پروژه آن روز گذشته با حضور معاون اول رئیس جمهوری مورد بهره‌برداری قرار گرفت و دو پروژه دیگر که در جزیره هندورابی است امروز افتتاح می‌شود. این پروژه‌ها که در جهت توسعه صنعت گردشگری ایران و فعالیت‌های اقتصادی کشور است با سرمایه‌گذاری بیش از ٨ هزار میلیارد ریال به اتمام رسیده است و توانسته به صورت مستقیم برای هزار و ١۵ نفر اشتغال ایجاد کند.

**حفاظت از محیط زیست؛ وظیفه ای ملی و انسانی
موضوع حفاظت از محیط زیست به عنوان تنها زیست گاه بشر از دیرباز جزو دغدغه های مهم دوستداران محیط زیست بوده، تهدیدهایی که انسان با افزایش جمعیت، جنگل‌زدایی، آلودگی هوا، بیابان زایی و غیره سبب برهم خوردن نظم موجود در آن شده است و پیشگیری از این گونه تخریب ها می تواند در حفاظت از محیط زیست موثر واقع شود.

روزنامه «شهروند» در گفت وگویی با مزدک دربیکی متخصص محیط‌زیست، عنوان «مقابله با صدا، بو و امواج مزاحم» را منتشر کرد و نوشت: از جریمه برای آلودگی بو و صوتی گرفته تا کاهش سن معاینه فنی و تصویب فرسودگی خودروها؛ اینها همه در لایحه هوای پاک دیده شده است. این لایحه که به تازگی رفع ایراد و تصویب شده، بعد از تأیید شورای نگهبان ابلاغ و لازم‌الاجرا خواهد شد. یعنی اگر شورای نگهبان قانع شود، پس از این وزارت نفت موظف است؛ که سوخت استاندارد تولید کند و خودروها با بنزین مرغوب راهی خیابان خواهند شد، آلودگی صوتی جرم است و مجرم باید بابت تولید صدای بیش از حد مشخص جریمه بدهد، تولید و ریختن زباله جرم است و محکومیت دارد و… اینطور که به نظر می‌آید، بنا شده این‌بار ایستادگی دربرابر آلودگی هوا جدی‌تر شود و لایحه هوای پاک که حتی حق‌آبه تالاب‌ها هم در آن دیده شده، هوا را برای تنفس پاک خواهد کرد.

دربیکی با اشاره به این‌که ریزگرد و گردوغبار جزو مهمترین مشکلات محیط‌زیستی در سال‌های آینده ایران خواهد بود، می‌گوید: جدا از گردوغباری که از جنوب و جنوب‌غربی به ایران وارد می‌شود، شمال کشور هم از سمت ترکمنستان تحت‌الشعاع غبار خارجی قرار گرفته است. با در نظر گرفتن عوامل طبیعی در به وجود آمدن این پدیده، عوامل تشدید‌کننده گردوغبار در ایران و وسعت اثرگذاری آن ما را مجاب می‌کند که این مشکل محیط‌زیستی را بیش از پیش جدی بگیریم.»

روزنامه«وقایع اتفاقیه» در گزارشی با عنوان «فقط ۳ سال فرصت باقی است تا تغییر اقلیم، زمین را نابود نکند» آورده است: برخی کارشناسان هشدار داده‌اند که مقابله با تغییر اقلیم هنوز ممکن است ولی برای انجام این‌کار دولت‌ها، فعالان اقتصادی و صنعتی، شهروندان و دانشمندان باید در سه سال پیش‌رو عملکرد بی‌نظیری داشته باشند. در چند ماه اخیر هشدارها در رابطه با تغییراقلیم افزایش یافته است.

در ادامه می خوانیم: دانشمندان مدتی است هشدار می‌دهند که سرعت گرم‌شدن جهانی به شکلی افزایش پیدا می‌کند که شاید دیگر نتوان جلوی پیامدهای آن را گرفت. در توافق‌نامه اقلیمی پاریس کشورها تعهد داده‌اند که با کاهش انتشار گازهای گلخانه‌ای مانع این شوند که دمای کره زمین بیش از ۱,۵ درجه دیگر افزایش پیدا کند اما تحقیقات جدیدی نشان می‌دهد که این اتفاق تقریبا غیرممکن می‌شود. برخی حتی شک دارند که جهان در رسیدن به هدف راحت‌تر این توافق‌نامه که افزایش دو درجه‌ای دما است موفق شوند.

روزنامه «ایران» با انتخاب گزارشی با عنوان ««مه لقا ملاح» برای نجات خلیج گرگان استمداد طلبید»‌ آورده است: مه لقا ملاح که جامعه ایران از او با عنوان «مادر محیط زیست ایران» یاد می‌کند چند دهه‌ای است که شهرتی دو چندان یافته است. برای نجات زمین چه باید کرد؟ این پرسشی است که خانم ملاح مطرح کرد و خودش نیز پاسخ داد. او افزود: اگر زنان آگاهی‌های لازم را پیدا کنند، می‌توانند از دولت‌ها مطالبه کنند. امروز در برخی کشورهای بزرگ توسعه یافته حتی از پسماندهای خشک در ساختمان‌سازی استفاده می‌کنند و ما نیز اگر آگاهی‌مان بالا رود می‌توانیم دولت‌ها را به استفاده از انرژی‌های پاک و ساختمان‌های سبز تشویق کنیم. تقاضای عاجزانه این مادربزرگ این است که اگر باور ندارید مطالعه کنید ببینید درست است یا نه، ما باید جلوی این فاجعه نابودی محیط زیست را بگیریم و اول باید از خودمان شروع کنیم.

مه لقا ملاح در گفت‌و‌گو با خبرنگار «ایران» از وضعیت خشکیدگی خلیج گرگان و نابودی جزیره آشوراده ابراز نگرانی کرد و گفت: یکی از مسائل غم انگیز برای همه ایرانیان مسأله آشوراده است و باید برایش اشک بریزیم چون می‌خواهند اینجا سرمایه‌گذاری کنند تا آلوده‌اش کنند. داریم همه جا را از بین می‌بریم مثل همه جزایر جنوبی‌مان، ولی این تنها جزیره شمالی ماست که تاریخی چندصدساله دارد و زیستگاه پرندگان است. او افزود: کجای این تصمیمات درست است؟ من از مسئولان عاجزانه تقاضا دارم یک کم فکر کنند و صدای این طرفداران محیط زیست را که چندسال است ضجه می‌زنند؛ آشوراده را خراب نکنید، بشنوند.

این روزنامه در گزارش دیگری با عنوان «امپراطوری مافیای زباله بیخ گوش پایتخت»‌ می نویسد: اسمش را گذاشته‌اند، دیار «آبادها»، اما از هر که پرس و جو می‌کنی جز ویرانه‌ای که با تلی از زباله‌ها روی هم خانه شده، جای دیگری نمی‌بینید. اینجا محله «ضایعات جمع کنی‌های تهران» است. اما نه نشانی از تهران دارد و نه حتی پلاک و نام و نشانی که بخواهی سرراست، مسیرت را در این حوالی بیابی.

در ادامه به نقل از شهرام فیروزی مدیر روابط عمومی و مشاورفرهنگی سازمان پسماند می خوانیم:‌ پیمانکاران از طریق مزایده قانونی انتخاب می‌شوند و ماهانه با توجه به گستردگی منطقه، تعداد ماشین و نیروها، مبلغی را به حساب شهرداری تهران واریز می‌کند. اما وقتی پیمانکاری براساس قانون، برنده شد، موظف است از طریق ناظران خود، اجازه ندهد، کسی در مخزن، سر کند! وگرنه جریمه خواهد شد. اگرچه در این زمینه پرونده‌های زیادی هم موجود است. هم اکنون ۶۰ هزار مخزن، در سطح شهر تهران داریم که اگر در هر سطل، ۲۰۰ نفر سر خم کنند، ببینید چه فاجعه زیست محیطی و بهداشتی، سرباز می‌کند!