در آغوش مادر، زیر شلیک تک تیراندازهای داعش

همراه با سرهنگ ‘عبدالامیر المحمداوی’، مسئول رسانه ای نیروهای واکنش سریع ، از آلبوسیف حرکت کردیم و بعد از عبور از محوطه فرودگاه بین المللی موصل وارد محله ‘الجوسق’ شدیم، محله ای که هنوز خانواده های زیادی آن را ترک نکرده اند و شاهد عبور نیروهای عملیاتی از محله شان به سمت خیابان های داغ موصل بودند.
در آن لحظات، صدای مستمر و شدید تیراندازی با سلاح های خودکار و سبک در این محله شنیده می شد و ما از کناره پل چهارم موصل که تازه آزاد شده بود هم رد شدیم و در یکی از خیابان های فرعی محله الجوسق، حرکت کردیم.
فرمانده عبدالامیر در انتهای خیابان که یک خاکریز، آن را قطع کرده و یک سه راهی جدید تشکیل داده بود، سرگرم توجیه نیروهایش بود.
در امتداد سمت راست خیابان ، عناصر و تک تیراندازهای داعش در خانه ها سنگر گرفته بودند و هر جنبده ای که از آن عبور می کرد، هدف می گرفتند و نیروهای عراقی هم در امتداد سمت چپ موضع گرفته و به آتش داعشی ها پاسخ می دادند.
لحظات به سرعت می گذشت و هماهنگی ها انجام شد و اکرم با دو سه تن از نیروهای ویژه واکنش سریع از عرض خیابان عبور کرد و عبدالامیر روبه ما کرد و گفت نمی روید؟
همزمان با محسن خبرنگار ایرنا و دو تن از خبرنگاران و فیلمبرداران از کشورهای اروپایی، به دنبال آنها راهی شدیم و پس از ورود به یک فرعی متوجه شدیم که یک خانواده هراسان از خانه خارج می شوند؛ شامل یک نوجوان ، دو سه کودک خردسال و سه چهار زن که یکی از آنها مسن تر بود.
نیروهای واکنش سریع آنها را به سرعت به همان سه راهی منتقل کردند درحالی که یکی از آنها ساک و چمدان خانواده را گرفت و دیگری یکی از کودکان را بغل کرد و به سرعت به راه افتادیم.
حالا در همان سه راهی این خانواده می بایست از زیر گلوله هایی که هر لحظه با شدت تبادل می شد، عبور می کردند و این امر برای آن زنان بسیار سخت و دشوار بود.
با اینحال با پوشش آتش مناسب نیروهای واکنش سریع ، آنها به آن سوی خیابان منتقل شدند و لحظاتی بعد اکرم را دیدیم که مادر را در آغوش گرفته است، درحالی که هر دو گونه هایشان خیس از گریه شده بود.
همه متاثر شده بودند، آنقدر که خیلی از نیروهای واکنش سریع حاضر از جمع فاصله گرفته و با دست های خاک گرفته، اشک هایشان را خشک می کردند.
این لحظات دراماتیک در صحنه نبرد بی امان موصل را بسیاری از خبرنگاران از کشورهای ایتالیا، فرانسه و آمریکا هم ثبت کردند و خبرنگاران هر کدام بطور جداگانه با این مادر و پسر گفت وگو کردند.
اکرم محمود حمود که برای تلویزیون بومی الموصلیه کار می کند، می گفت، هنگام ورود داعش در ژوئن ۲۰۱۴ که در جریان وحشی گری هایش به خبرنگاران رحم نکرد، مجبور شد موصل را ترک کند، بنابراین خانواده اش در شهر ماندند.
او نیز مانند خیلی ها فکر می کرد، ماجرا شاید در عرض چند هفته و یا چند ماه فیصله یابد، اما اخبار روزهای بعد و سقوط شهرهای دیگری مانند تکریت و الرمادی و نزدیک شدن داعشی ها به دروازه های بغداد، همه امیدها را قطع کرده بود و از همین رو اکرم در مدت حدود ۳۲ماهی که از سقوط موصل می گذشت، به اربیل انتقال یافت و همواره یکی از خبرنگارانی بوده که در اکثر عملیات نظامی علیه داعش شرکت داشته است.
نمونه این اتفاق ، در هفته های قبل بکرات ثبت شده است ، بطوری که برخی نظامیان عراقی ، با آزادسازی شهرها و محلاتشان از دست داعش، توانستند بعد از ۳۲ ماه با خانواده های خود دیدار کنند، یکی مادر را در آغوش گرفت و دیگری همسرش و فرزندانش را و اینگونه قصه های غصه هایشان به پایان دفتر رسید.
نیروهای عراقی طی دو هفته ای که از عملیات بخش غربی موصل می گذرد، در حالی صدها خانوار را از زیر آتش داعش به سلامت عبور داده و به مناطق امن انتقال داده اند که برخی رسانه های منطقه ای این نیروها را به نقض حقوق شهروندان متهم می کردند.
یکی از فرماندهان عملیاتی در منطقه که نیروهایش برای کمک به غیرنظامیان بارها به خطر انداخته اند و چند نفری هم از آنان زخمی شده، در پاسخ به این دست از رسانه ها گفت، زخم خنجر این رسانه ها از گلوله های قناصه دشمن داعشی دردناک تر است.

ایرنا