کشف غول پیکرترین ستاره جهان

به گزارش جارپرس به نقل از باشگاه خبرنگاران ، دانشمندان برای اولین بار با استفاده از یک نظریه پیرامون کلاسه بندی نوعی ستاره که در سال ۱۹۷۵ توسط فیزیکدان کیپ ثورن و ستاره شناس آنا زیتکو ارائه شده بود، تشخیص دادند که این جرم ترکیبی از یک غول سرخ و ستاره نوترونی است. این ستاره شبیه به یک ابرغول قرمز معمولی همانند ستاره ی بتلگئوس(ابط‌الجوزا) است، اما اثر فعالیت های شیمیایی درون ستاره ای آن بسیار متفاوت است.

بتلگئوس یکی از بزرگترین ستاره های شناخته شده است که دوره چرخشی به اندازه سیاره مشتری دارد، این ستاره توسط یک سحابی احاطه شده که بسیار از غول قرمزش بزرگتر است و در حدود ۶۰ میلیارد کیلومتری از سطح ستاره اش فاصله دارد. تشکیل ابرغول های قرمز شبیه بتلگئوس یکی از آخرین مراحل زندگی ستاره های پرجرم است، این اجرام به اندازه ای گسترش می یابند که ماده را با سرعت فوق العاده بالا در فضا پخش می کنند. این ستارگان ابر غول مقدار بزرگی از ماده را که با جرم خورشید برابری می کند را تا فاصله ۱۰ هزار سال نوری از فضا پخش می کنند.

ستاره شناسان این کشف را با استفاده از تلسکوپ ۶٫۵ متری Magellan Clay در لاس کامپاناس شیلی انجام دادند. آنها طیف نور ساطع شده از ابرغول سرخ را مورد بررسی قرار دادند که عناصر این ستاره را آشکار نمود، وقتی امیلی لیوسگو از دانشگاه کلرادو بولدر و همکارانش از نزدیک به خطوط ظریف آشکارگر طیفی ستاره نگاه کردند متوجه شدند، شامل عناصری مثل روبیدیوم و لیتیوم و مولیبدن است. تحقیقات گذشته فرآیند های طبیعی ستاره ای را که می تواند هر کدام از این عناصر را ایجاد کند نشان می داد اما فراوانی بالای این ماده در درجه حرارت معمولی ابرغول سرخ یک اثر منحصر به فرد از این نوع ستاره ها بود.

امیلی لیوسگو گفت: این اجرام شگفت انگیز هستند، زیرا یک مدل کاملا جدید، از فضای میان ستاره ای را نشان می دهند، همچنین در این فضای داخلی دانشمندان روش جدیدی از شکل گیری عناصر سنگین در جهان را کشف نمودند. شما حتما این را شنیده اید که همه چیز از ستاره ها درست شده است. در داخل این ستاره ها شاید روش جدیدی برای شکل گیری برخی عناصر تشکیل دهنده کیهان باشد. یکی از دانشمندان گروه گفت: من بسیار خوشحال هستم که مشاهدات، تئوری های نظری ما را تایید کرد، ما مدلی از ستاره ها را با هسته ای از ستاره های نوترونی پیشنهاد داده بودیم، اگر آن را یک نظریه بنامیم، آزمایش های تجربی اش دیر یا زود نتیجه را مشخص خواهد کرد.

تیم تحقیقاتی با دقت به این موضوعه اشاره کرد که ستاره HV 2112 برخی از ویژگی های شیمیایی را که مقداری با مدل های تئوری مطابقت نداشت را نشان می داد. این به این معنی است که یافته ها دارای برخی تناقضات جزئی با مدل های پیش بینی شده دارد، اما پیش بینی های نظری مقداری قدیمی هستند و نظریه های جدید بسیار پیشرفته تر از تئوری های پیشین هستند. دانشمندان امیدوارند این کشف بتواند در آینده باعث رشد یک نظریه جدید شود. این مطالعه برای چاپ در باشگاه ماهنامه انجمن نجوم سلطنتی پذیرفته شده است.